هم نشینی و جانشینی، همان گونه که زبان شناسانی چون رومان یاکوبسون از آغاز اشاره کرده اند، تار و پود زیان را تشکیل می دهد. از این رو، می توان با مشخص کردن مولفه های معنایی یک واژه خاص و سپس بررسی ارتباط های واژه های همنشین و جانشین با آن، کارکردهای واژه مدنظر مشخص می شود، سپس بر پایه مولفه های معنایی به دست آمده از واژه های هم نشین ها و جانشین های واژه مدنظر مشخص می شود، سپس بر پایه مولفه های معنایی به دست آمده از واژه های هم نشین و جانشین، مولفه های مشترک نشان داده می شود، این مولفه ها مولفه های معنایی واژه مد نظر است. واژه امام از کلیدی ترین واژه‌های قرآن کریم، که بسامد رخداد آن 12 مرتبه است، یکی از کاربرد های آن در آیه 12 سوره مبارکه یس است. امام در این آیه همراه با واژ] های همنشین و جانشین در قرآن مبنای تحلیل واژه امام در آیه 12 سوره مبارکه یس است. با توجه به بررسی های صورت گرفته و پنج مولفه معنایی به دست آمده(احصاء، مبین، خلیفه، آیه، کتاب) آنچه در امام ثبت می شود، مرتبه ای از علم حق‌تعالی است که مربوط به فعل و مشیت الهی است و در عالم غیب محفوظ و مکنون است. وجود امام عامل نظم و پیونددهنده کلمات الهی است و نسخه ای است جامع از اسمای حسنای الهی، امام در تمام شئون افعال و اوصاف الهی آیه کامل حق تعالی است. مدلول این آیه عظیم چیزی جز رسیدن به توحید ربوبی نیست؛ از این رو شناخت امام متمم توحید حق‌تعالی محسوب می‌شود.