Osteoartrit (OA) eklemlerde progresif kıkırdak yıkımı, osteofit oluşumu, subkondral skleroz, eklem kapsülünde ve sinovyada bir dizi biyokimyasal ve morfolojik değişiklikle karakterize dejeneratif bir hastalıktır. Diz ve kalça eklemleri en sık tutulan eklemlerdir. Yaş ve obezite OA için güçlü risk faktörleridir. Osteoartrit tutulan eklem sayısına göre, klinik gidişe göre sınıflandırma ve etiyolojisine göre sınıflandırılır. OA tanısı risk faktörleri olan bir kişide OA nın tipik semptomları, fiziksel eklem bulguları ve radyografik görüntüleme kombinasyonuna dayanmaktadır. OA semptomlarının başlangıcı genellikle sinsidir ve sıklıkla semptomlar asimetri gösterir. En tipik klinik belirtisi ağrıdır. Hastalığın progozu genel olarak etkilenen ekleme, eklemin yük taşıyıp taşımamasına, semptomlara ve fonksiyonel bozukluğun düzeyine bağlıdır. Hastanın değerlendirmesinde risk faktörleri yanı sıra ağrı, eklem hareket açıklığı, kas kuvveti, fonksiyon, yaşam kalitesi değerlendirilmesi gereken temel ölçeklerdir. Etkilenen bölgeye uygun farklı değerlendirme ölçekleri de değerlendirilmelidir. OA tedavisinde literatürdeki fizyoterapiye özgü kanıta dayalı uygulamalara bakıldığında egzersiz tüm kılavuzlar tarafından güçlü bir şekilde önerilmektedir. Önerilen egzersizler kas kuvvetlendirme egzersizleri, aerobik fitness, nöromüskuler egzersizler, su içi egzersizlerini içerir