Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να διερευνήσει τους εσωτερικούς και εξωτερικούς διάλογους που κάνουν αθλητές αναρρίχησης με τον εαυτό τους. Στην έρευνα συμμετείχαν 21 αναρριχητές, ηλικίας 16 έως 32 ετών, οι οποίοι είχαν μέσο όρο ενασχόλησης με την αναρρίχηση 4,76 χρόνια. Η συλλογή πληροφοριών έγινε με ερωτηματολόγιο που περιελάμβανε ανοιχτές και κλειστές ερωτήσεις σχετικά με το πού, πότε, και γιατί κάνουν χρήση του αυτοδιαλόγου. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι 20 από τους συμμετέχοντες χρησιμοποιούν τον αυτοδιάλογο στην προπόνηση, ενώ οι 18 από αυτούς τον χρησιμοποιούν και στους αγώνες. Όσο αφορά την προπόνηση, 64% των δηλώσεων αφορούσαν θετικό αυτοδιάλογο, 32% ουδέτερο και 4% αρνητικό, ενώ 80% των δηλώσεων αναφερόταν σε αυτοδιάλογο παρακίνησης και 12% σε αυτοδιάλογο καθοδήγησης. Όσο αφορά την χρήση του αυτοδιαλόγου σε αγώνες, από τις δηλώσεις που καταγράφηκαν, 61% ήταν θετικές, 32% ήταν ουδέτερες και 7% αρνητικές, ενώ 86% αναφερόταν σε αυτοδιάλογο παρακίνησης και 11 % σε καθοδήγησης.