Kafkasya, M.Ö. 3. binyıldan günümüze kadar, Antik Doğu halkları, Küçük Asya halkları, Doğu Akdeniz halkları arasında, Mezopotamya ve Güney-Batı Avrupa halklarının yakın kültürel ilişkiler yaşadığı, Doğu ile Batı arasında köprü görevi gören bir bölge olmuştur. Özellikle çok eski çağlardan bu yana Güney Kafkasya, renkli kültürlerin ve çeşitli halkların derin izler bıraktığı, zengin bir tarihe sahip bir bölgedir. Kafkasya'nın elverişli coğrafi konumu, bu bölgelerin eski çağlardan beri çeşitli kavim ve halkların saldırılarına uğramasına neden olmuş, aktif siyasi süreçler bölgenin tarihi ve etnik yapısı üzerinde ciddi etkiler yaratmıştır. Antik dünyanın büyük devletlerinden biri olan Roma'nın uzak doğu bölgeleri sayılan Albanya ve komşusu İberya her zaman ilgi odağı olmuş ve bu ülkeler M.Ö. 1. yüzyılda Romalıların askeri planlarında önemli bir yer tutmaya başlamıştır. Bu bakımdan antik kaynaklar Kafkas halklarının tarihini yansıtan önemli yazılı kaynaklar olarak değerlendirilmektedir. Bu kaynaklar, özellikle Yunanca kaynaklar, M.Ö 6. yüzyıldan itibaren Kafkasya halkları hakkındaki bilgileri sistemli bir şekilde kayıt altına alır. Siyasi süreçlere gelince, Büyük İskender'in M.Ö 4. yüzyılda Doğu'ya ilerlemesi ve imparatorluğunun dağılması sonucunda, Kafkasya'daki iki devletin (Albanya ve Atropatena) Roma ile ilişkileri konusunda Romalı tarihçilerin eserlerinden zengin bir kaynak olarak yararlanabiliriz.