Dijitalleşme, sanayi devriminden bu yana küresel ekonomideki önemli gelişmelerden biri olarak değerlendirilmektedir. Teknolojide yaşanan bu gelişim, global olarak ekonomik faaliyetlerin dijitalleşmesine ve bunun sonucu olarak da dijital ekonomi kavramının ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Yeni bir ekonomik model olan dijital ekonomi, gün geçtikçe daha hızlı gelişmektedir. Yeni teknolojik aygıtlar sayesinde elde edilen işlem gücü, depolama kapasitesi ve bilgiye erişim imkânlarıyla küresel çapta tüm bireyler kolay bir şekilde iletişim kurmakta, günlük ihtiyaçlarını karşılamaktadır. Ayrıca, şirketler de ticaret hacimlerini ve verimliliklerini arttırmaktadır. Her geçen gün bu imkânlar yapay zekâ, robotik, nesnelerin İnterneti, otonom araçlar, üç boyutlu basım gibi alanlardaki yeni gelişen teknolojilerle artmaktadır. Her değişimde olduğu gibi dijitalleşme deavantajları ve dezavantajları beraberinde getirmektedir. Firmalar açısından bakıldığında teknolojinin gelişimi ve dijitalleşme, operasyonel verimliliğin artırılması, inovasyonun ilerletilmesi, işbirliğinin geliştirilmesi, pazara ve tüketiciye erişimin kolaylaşması, işgücünün daha etkin bir şekilde kullanılması bakımından fırsatlar sunmakla birlikte bilgi gizliliği, siber güvenlik, işsizlik ve dijital ekonominin ölçülememesi gibi ekonomik, ticari ve sosyal sorunları da beraberinde getirmiştir. Ekonomide yaşanan dijitalleşme ile birlikte ülkeler nezdinde de vergilendirme açısından sorunların yaşandığı görülmektedir. Dijitalleşme olgusunun yerleşmesinin ardından ardından ekonomide yeni iş modelleri ve faaliyetler ortaya çıkmıştır. Ticari faaliyetlerin değişiklik göstermesi, tüketim ve üretim şekillerinin farklılaşması küresel ekonominin gelişmesini sağlarken bu faaliyetlerin vergilendirilmesine ilişkin sorunları da beraberinde getirmiştir. Bu faaliyetler neticesinde ülkelerin vergi gelirlerinde artış beklenmiş fakat beklenenin tersine vergi gelirlerinde azalma yaşanmaya başlamıştır. Bu problemin başlıca sebebi, dijital ekonomi ile birlikte fiziksel varlığın önemini kaybetmesi ve bu kavramın dijital ekonominin tüm gereklerini kapsamakta yetersiz olmasıdır. Bu sorunların çözümüne ilişkin yapılan çalışmalar arasında en geniş ve kapsamlı olanı ise OECD tarafından oluşturulan Base Erosion and Profit Shifting (BEPS) projesidir. BEPS eylem planında, özellikle dijital ekonominin vergilendirilmesine yönelik tavsiyeler bulunmaktadır. Dijital ekonominin vergilendirilmesi hususunda çeşitli önlemler almaları için ülkeleri bilgilendirmiş, yol haritası çizmiştir. Diğer taraftan, dijital ekonominin vergilendirilmesi konusunda yaşanan sorunların çözümüne ilişkin yapılan uluslararası çalışmalar doğrultusunda düzenlemeler yapılmaya başlanmıştır. Ancak, ticari faaliyetlerin sürekli değişimi ile birlikte ülkeler tek taraflı önlemler alma yolunu seçmişlerdir. Bu açıdan bakıldığında düzenlemeler, tek taraflı uygulanan politikalardan dolayı küresel bazda bir çözüm önerisi getirmekten ziyade, dijital ekonominin vergilendirilmesine ilişkin sorunların günümüzde de devam etmesine neden olmaktadır. Bu çerçevede çalışmanın amacı, küresel ölçekte önemli bir sorun olan dijital ekonomik faaliyetlerin vergilendirilmesi konusunu Türkiye ölçeğinde değerlendirmektir. Konu Türkiye'de dijital ekonominin vergilendirilmesinde yaşanan sorunlar ve çözüm önerileri bağlamında ele alınacaktır.