Οι θεωρίες των Άγγλων θρησκευτικών προσφύγων J.Ponet και Ch.Goodman, όπως αποτυπώνονται στις πραγματείες τους, αποτελούν την αφετηρία ενδιαφέροντος αυτής της μεταπτυχιακής εργασίας πάνω στην θεματική της τυραννομαχίας, όπως εκφράζεται η πολιτικοποίηση του προτεσταντικού δικαίου αντίστασης στους βίαιους διωγμούς στην Ευρώπη του 16ου αιώνα. Παρουσιάζεται μια σχέση συνέχειας της τυραννομαχικής γραμματείας μέσα από μια συγκριτική εξέταση, η οποία εκκινεί από τα επιχειρήματα νομιμοποίησης της άμυνας των Μεταρρυθμιστών το 1530 στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ακολουθεί την τροποποίησή τους φτάνοντας στην διατύπωση της τυραννοκτονίας το 1550 από τους Άγγλους συγγραφείς και καταλήγει στην ουγενοτική επιλεκτική αξιοποίησή τους το 1570. Προτάσσεται το φυσικό δίκαιο σαν συνδετικός άξονας, στην ανάπτυξη του οποίου η συμβολή των Μαριανών υπήρξε θεμελιώδης και το οποίο παρά την άλλοτε υποκρύπτουσα θρησκευτικότητά του οδήγησε σε μια εκκοσμίκευση της αντίληψης για την μοναρχία χάρη στην μετατόπιση της ιερότητας στους όρους συμβολαίου της κοινοπολιτείας. This master thesis takes as starting point the theories founded on two treatises of the religious exiles named J. Ponet and Ch. Goodman. The general thematic of tyrannomach theories is viewed as an expression of the politicization of Protestants facing religious persecution in 16th century Europe. It is suggested a continuity link through a comparative study, starting with the Lutheran defense arguments in Holy Roman Empire on 1530’ continuing with their radicalization from Marian exiles asking for tyrannicide on 1550’ and ending up with the conditional use of them from the Huguenots on 1570’. The role the Marian exiles played in developing the natural law is crucial because it serves as a bridge between the authors giving the possibility of covering the religious sentiment when it was needed and driving them in a secularized view of monarchy since its sacred hypostasis was displaced by the laws of commonwealth’s covenant.