• Research dataclose
• Other research productsclose
• 2017-2021close
• GR close
• English close

Μία μάστιγα του σύγχρονου κόσμου στις μέρες μας είναι η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ). Το ΧΑΠ επηρεάζει κατά πρώτο λόγο την υγεία μεγάλης μερίδας πληθυσμού, επιπλέον όμως, επιβαρύνει και οικονομικά τα κράτη. Το ακριβές αίτιο που το προκαλεί παραμένει άγνωστο μέχρι σήμερα και η θεραπεία του είναι ως επί το πλείστων συμπτωματολογική. Σαν αναπνευστική νόσος, επηρεάζει κατά πρώτο λόγο τον αερισμό, προκαλώντας υπερέκκριση βλέννης, υπερδιάταση και δύσπνοια. Ένα πολύ έντονο χαρακτηριστικό του ΧΑΠ είναι η μείωση της μυϊκής δύναμης και αντοχής των περιφερικών σκελετικών μυών. Πολλοί περίπλοκοι μηχανισμοί μέσο των οποίων επηρεάζονται οι σκελετικοί μυς έχουν εμπλακεί, αλλά ακόμα οι επιστήμονες δεν έχουν κατασταλάξει στον ακριβή μηχανισμό. Οι διαταραχές αερισμού ως απόρια του ΧΑΠ σε συνδυασμό με την μειωμένη μυϊκή δύναμη, προκαλούν μείωση της φυσικής δραστηριότητας και επιδείνωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Εκτός από την κλασσική φαρμακευτική αγωγή που χορηγείται στους ασθενείς με ΧΑΠ, έρχεται η καρδιοπνευμονική αποκατάσταση για να πλαισιώσει την θεραπεία. Η καρδιοπνευμονική αποκατάσταση αποτελείται από μια πληθώρα ειδικοτήτων όπως γιατρούς, ψυχολόγους, διατροφολόγους, φυσικοθεραπευτές κ.α. Ακρογωνιαίος λίθος της αποκατάστασης θεωρείται η άσκηση. Η άσκηση αποτελείται από ασκήσεις αντοχής, που συνήθως λαβαίνουν χώρα σε κυλιόμενους διαδρόμους ή κυκλοεργόμετρα, και ασκήσεις ενδυνάμωσης που περιλαμβάνουν ασκήσεις με λάστιχα, βαράκια κ.α. Έχει αποδειχτεί ότι οι επιπτώσεις του ΧΑΠ στους μυς βελτιώνονται μετά από τουλάχιστον 6 – 8 εβδομάδες άσκησης, αλλά για να κρατήσουν τα αποτελέσματα πάνω από 6 – 12 μήνες θα πρέπει να συνεχιστούν τα προγράμματα άσκησης. Ο υποδόριος νευρομυϊκός ερεθισμός (NMES) χρησιμοποιείται συμπληρωματικά της άσκησης για βελτίωση της μυϊκής λειτουργίας και μείωση της απώλειας μυϊκής δύναμης σε ασθενείς που για διάφορους λόγους δεν δύναται να παρακολουθήσουν προγράμματα άσκησης. Διαφορετικοί τύποι άσκησης όπως το Tai Chi και η Yoga έχουν χρησιμοποιηθεί με επιτυχία σε προγράμματα άσκησης, αλλά απαιτείται επιπλέον διερεύνηση γύρο από το θέμα αυτό. COPD is a global scourge affecting a large proportion of the population and a financial burden for modern societies. Its cause still remains unknown and its treatment is mostly symptomatic. Like a respiratory disease COPD affects firstly the ventilation causing hyperinflation, hypersecretion of mucus and dyspnea. However, a very prominent feature of COPD is the deterioration of strength and endurance of the peripheral skeletal muscles. Many, rather complicated, pathways through which COPD affects the peripheral muscles of the patient have been implicated, but nothing is conclusive yet. The ventilation effects of COPD combined with peripheral muscle weakness, lead to reduced physical activity, and decline of the patients’ quality of life. Besides the classic pharmaceutical administration, pulmonary rehabilitation comes to complete the COPD treatment. Pulmonary rehabilitation consists of many different specialties like doctors, phycologists, nutritionists, physiotherapists etc. The cornerstone of pulmonary rehabilitation is considered exercise training. Exercise training includes endurance training, which usually takes place on a treadmill or a cycloergometer, and strength training, which comprises of resistance bands, dumbbells etc. The effects of COPD on muscles have been proven to improve after at least 6 – 8 weeks of training exercise but for the results to last more than 6 – 12 months, the continuation of exercise is necessary. Supplementary to exercise, NMES comes to improve muscle condition, and reduce deconditioning to patients that for any number of reasons cannot undertake exercise training. Different types of exercise like yoga and tai chi have been successfully applied on exercise programs but further investigation is required.

Ο σκοπός της εργασίας είναι η διερεύνηση του ρόλου των νήσων, που ευρίσκονται στη θαλάσσια περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης, στην οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης των κρατών στην περιοχή. The aim of this thesis is to elaborate on the role of the islands of Southeast European States in the delimitation of the Exclusive Economic Zone (EEZ) in the region.

Η θεωρία γραφημάτων και οι αλγόριθμοι προσφέρουν πολύτιμες εργαλειοθήκες για τη μοντε- λοποίηση καθώς και την ανάλυση πολυάριθμων φαινομένων στις φυσικές επιστήμες. Εδώ παρουσιάζεται μια ανασκόπηση της σύγχρονης βιβλιογραφίας, χωρισμένη σε τέσσερα κύρια κεφάλαια, δίνοντας κάποιες ενδείξεις για το πώς οι έννοιες αυτών των δύο κλάδων μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μελέτη της συμπεριφοράς των ζώων και της νευροεπιστήμης. Κατ ’εξαίρεση, το πρώτο μέρος του πρώτου κεφαλαίου παρέχει μια σύντομη συζήτηση σχετικά με τις εφαρμογές της θεωρίας γραφημάτων στη μοριακή βιολογία. Η επιλογή αυτή έγινε προκειμένου να καταστεί η εργασία αυτή πληρέστερη και να δοθεί στους αναγνώστες με διαφορετικό υπόβαθρο, όσο το δυνατόν περισσότερο, συνολική άποψη για τη δυνητική χρησι- μότητα τέτοιων διεπιστημονικών προσεγγίσεων. Τα υπόλοιπα δύο τμήματα του πρώτου κεφα- λαίου εστιάζουν σε δίκτυα του εγκεφάλου και σε κεντρικές έννοιες της θεωρίας γραφημάτων, όπως η κεντρικότητα, στη μελέτη τους. Το δεύτερο κεφάλαιο εισάγει μερικές έννοιες της κοινωνικότητας των ζώων και αναφέρεται σε μελέτες της συνεργασίας στο ζωικό βασίλειο, εστιάζοντας στην εξελικτική θεωρία γραφημάτων και παιγνίων. Επιπλέον, στη τελευταία ενότητα αυτού του κεφαλαίου συζητείται η συλλογική κίνηση ομάδων ζώων, παρέχοντας εκτός των άλλων, εισαγωγή βασικών όρων για το επόμενο τρίτο κεφάλαιο. Η διεπιστημονική έρευνα, με στόχο την ενοποίηση μεθόδων από διαφορετικούς τομείς, λαμβάνει χώρα ευρέως για να απαντήσει βιολογικά ερωτήματα. Εντούτοις, όπως παρουσιάζεται παρακάτω, η έρευνα στους αλγορίθμους και στη βιολογία μπορούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη η μια της άλλης. Ως εκ τούτου, το τρίτο κεφάλαιο παρέχει πληροφορίες σχετικά με αλγόριθμους των οποίων ο σχεδιασμός έχει εμπνευστεί από τη (συλλογική) συμπεριφορά των ζώων στο φυσικό περιβάλλον. Τέλος, το τέταρτο κεφάλαιο αποκλίνει εκ νέου από το επίκεντρο των προηγούμε- νων κεφαλαίων και κάνει μια σύντομη εισαγωγή στο σημαντικό, αλλά και αμφιλεγόμενο, υπολογιστικό χαρακτήρα της νόησης και κατ’ επέκταση της συμπεριφοράς. Συνολικά, μπορεί κανείς να παρατηρήσει ότι η συνεργασία των προαναφερθέντων πεδίων είναι εκτεταμένη ενώ η πραγματοποιημένη έρευνα ανοίγει νέα ερωτήματα που μπορούν να μελετηθούν μόνο υπό το φως τέτοιων διεπιστημονικών συνεργασιών. Graph theory and algorithms offer precious toolboxes for the modelling as well as the analysis of numerous phenomena in natural sciences. Here a review of the modern bibliography is pre- sented, divided in four main chapters, giving some indications on how the concepts of these two disciplines can be used for the study of animal behaviour and neuroscience. As an exception the premier part of the first chapter provides a short discussion on the applications of graph theory on molecular biology. This choice made in order to make this work more complete and give to the readers from various backgrounds an, as much as possible, overall view of the future potential of such interdisciplinary approaches. The rest two sections of the first chapter deals with brain networks and central terms of graph theory, such as centrality, in their study. The second chapter introduces some concepts of animal sociality and refers to studies of animal cooperation, focusing on evolutionary graph and game theory. Moreover, in the last section of this chapter the collective motion of animal groups is discussed providing, into the bargain, an introduction of basic terms for the subsequent third chapter. Interdisciplinary research, aiming to unite methods from different fields, is vastly used in order to answer biological questions. Although, as it is presented below, both the fields of algorithms and biology can contribute to the elaboration of each other. Hence, the third chapter provides information about algorithms whose design has been inspired by the (collective) behaviour of animals in the nature. Finally, the fourth chapter deviates anew from the central focus of the previous chapters and makes a short introduction in the substantial controversial computational nature of cognition and by extension behaviour. Overall, one can observe that the cooperation of the above mentioned fields is extensive while the accomplished research opens new questions which can be studied only in the light of such collaborations.

Το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας για τις επιθέσεις κατά του ανθρωπιστικού προσωπικού που παρέχει βοήθεια σε εμπόλεμες ζώνες έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια. Ιδιαίτερα από το 2000 και μετά που οι επιθέσεις κατά του προσωπικού έχουν αυξηθεί κατά κόρον, με αποτέλεσμα τις απώλειες ανθρώπινων ζωών. Οι εργαζόμενοι σε εμπόλεμες ζώνες έρχονται αντιμέτωποι με παραστρατιωτικά σώματα, αντάρτες καθώς και τον ίδιο τον κρατικό στρατό. Η εποχή της ουδετερότητας και της αποδοχής των εργαζομένων στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας πέρασε ανεπιστρεπτί και πλέον μια νέα περίοδος έχει εκκινήσει. Νέες προκλήσεις εμπλέκονται στην αντιμετώπιση ανθρωπιστικών κρίσεων υπό αντίξοες συνθήκες. Ως αποτέλεσμα, πολλοί ανθρωπιστικοί οργανισμοί μετακινούν σε ασφαλέστερα σημεία ή ακόμα χειρότερα να αποσύρουν πλήρως το προσωπικό τους από ορισμένες χώρες. Νέες προοπτικές και απόψεις θα βοηθήσουν στην αξιολόγηση της δεδομένης κατάστασης. Πώς συμπεριφέρονται οι χώρες για τις δύο πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα και πώς θα κινηθούν από τώρα. Ποιες είναι οι συνέπειες για τους πληγέντες πληθυσμούς στις περιπτώσεις απόσυρσης των ανθρωπιστικών οργανώσεων; Ένα νέο κεφάλαιο έχει ξεκινήσει για την ανθρωπιστική κοινότητα και το μέλλον των ανθρωπιστικών επιχειρήσεων παγκοσμίως. The international community's interest in attacks on humanitarian personnel assisting war zones has intensified in recent years, significantly since 2000, when attacks on staff have increased dramatically, resulting in loss of life. Workers in war zones are confronted with paramilitaries, guerrillas, and the state army itself. The era of neutrality and acceptance of humanitarian aid workers has passed irrevocably, and now a new era has begun. New challenges are involved in tackling humanitarian crises under adverse conditions. As a result, many humanitarian organizations are moving to safer places or, even worse, withdrawing their staff completely from some countries. New perspectives and perspectives will help to assess the given situation. What are the countries' reactions in the last two decades, and how will they move from now on? What are the consequences for the affected populations in the cases of withdrawal of humanitarian organizations? A new chapter has begun for the humanitarian community and the future of humanitarian operations worldwide.

Η παρούσα εργασία καλύπτει μία εκ των ποικίλων πτυχών της ευρείας θεματικής που αφορά τους εξαιρετικούς κανόνες του διεθνούς δικαίου. Συγκεκριμένα, καταδεικνύεται η σημασία της διάκρισης των εξαιρετικών κανόνων δικαίου σε πρωτογενείς και δευτερογενείς κανόνες δικαίου στην υπαγωγή αυτών στις ευρύτερες κατηγορίες κανόνων δικαίου, ήτοι των εξαιρέσεων, αμυνών και αποκλίσεων. Προκειμένου να επιτευχθεί η υπαγωγή αυτή εξηγείται πρώτα η έννοια των πρωτογενών και των δευτερογενών κανόνων δικαίου. Έπειτα, παρατίθενται τρία σενάρια περί της διασυστηματικής εφαρμογής εξαιρετικών κανόνων δικαίου, ενώ αναπτύσσονται επίσης επιχειρήματα υπέρ της σημασίας εξέτασης από τα δικαστήρια των εξαιρετικών κανόνων δικαίου κατά το στάδιο της δικαιοδοσίας τους και όχι στο στάδιο της ουσίας. Τα στοιχεία αυτά, αποτελούντα το περιεχόμενο των τριών πρώτων κεφαλαίων, οδηγούν στην εξαγωγή συμπερασμάτων περί των εννοιών των "exceptions", "derogations" και των "defences", τα οποία αποτυπώνονται στο τέταρτο και τελευταίο κεφάλαιο της διπλωματικής εργασίας. Exceptions, Defences and Derogations have been so far regarded by States and judicial organs as those “escape-clauses”, the invocation and application of which may absolve states from their international responsibility. The way they are interepreted every time States invoke them has caused great turbulences in the legal doctrine, as well as in Courts and Tribunals which still struggle to found their application on a sound, if not legally orthological, argument. Aiming at the activation of such clauses, the legal doctrine and the jurisprudence focus on the interpretation and application of their content, i.e the requirements defining the scope of application of exeptional rules. As part of the interpretation of such rules, decision-makers are always confined to the letter of every conventional or customary exceptional clause, striving to find legal space for the subjection of states’ conduct into the ambit of an exceptional rule. In other words, courts and tribunals confine their law-interpreting function into the bounds of states’ will, trying to justify a state action by applying either the exceptional conventional rule indicated by the state itself as an integral part of the applicable law, or a customary exception considered as a general “catch-all” provision to which judicial organs take shelter, in case they find that the requirements of the application of a special exceptional rule are not fulfilled. The present paper offers a critical analysis of the interplay among several exceptional rules from different legal regimes and “constructs the legal road” a judicial organ should follow in order to identify, interpret and apply exceptional rules either at the stage of jurisdiction or the merits of a case based on a concrete teleology and solid legal reasoning.

Η παρούσα διπλωματική εργασία ασχολείται με την επιτάχνσυη Συνελεκτικών Νευρωρικών Δικτύων(CNN) στην Myriad2. Η διπλωματική αρχίζει με μία εισαγωγή στα CNN εστιάζοντας στις πράξεις των στρωμάτων από τα οποία αποτελούνται. Η Myriad2, μία μονάδας επεξεργάσιας οράσεως, και μερικές από τις εφαρμογές της παρουσιάζονται στο δεύτερο κεφάλαιο. Tέλος, ένας πρωτότυπος σχεδιασμός εφαρμοσμένος στην Myriad2 επιταχύνει την CNN επίλυση του προβλήματος της κατηγοριοποίησης χειρόγραφων ψηφίων και τέλος, ο σχεδιασμός αυτός συγκρίνεται και με αλλά συστήματα. This thesis considers an acceleration of the inference of a Convolutional Neural Network at Myriad 2. CNNs are introduced with a focus on their inference calculations. Myriad 2 Vision Processing Unit and its applications are presented next. A novel VPU design that accelerates a CNN solution of classifying handwritten numbers is developed and is compared with other systems and designs.

doi:10.2760/241286 This work presents the analysis of the impact of restrictions on mobility in Italy, with a focus on the period from 6 November 2020 to 31 January 2021, when a three-tier system based on different levels of risk was adopted and applied at regional level to contrast the second wave of COVID-19. The impact is first evaluated on mobility using Mobile Network Operator anonymised and aggregate data shared in the framework of a Business-to-Government initiative with the European Commission. Mobility data, alongside additional information about electricity consuption, are then used to assess the impacts on an economic level of the three-tier system in different areas of the country.

Η ευρεία δράση τρομοκρατικών ομάδων, ιδιαίτερα της κατηγορίας των μη κρατικών δρώντων, έχει θέσει στο προσκήνιο ζητήματα μονομερούς ενεργοποίησης του δικαιώματος άμυνας του άρθρου 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, υπό τη μορφή εξωεδαφικής άμυνας. Τα ανακύπτοντα ζητήματα από την ως άνω, μονομερή, άνευ εξουσιοδότησης από το Συμβούλιο Ασφαλείας χρήση βίας κατά του εδάφους ενός τρίτου κράτους, εντός του οποίου εδράζεται και δραστηριοποιείται ο μη κρατικός δρών, αναλύονται στο πρώτο τμήμα της παρούσας εργασίας. Το δεύτερο τμήμα αφιερώνεται στις ιδιαιτερότητες της θεωρίας του Unable or Unwilling, θεωρία που επιδιώκει να καλύψει τα κενά που δημιουργούνται κατά την παραβίαση της απαγόρευσης χρήσης βίας του άρθρου 2 παρ. 4 ΧΗΕ, με την χρήση βίας κατά της τρομοκρατίας στο πλαίσιο της άμυνας. Με την θεωρία έχει γίνει προσπάθεια να δικαιολογηθούν από πληθώρα κρατών (και ειδικά από την αμερικανική συμμαχία) οι επεμβάσεις στη Συρία κατά του ISIS που αποτελεί και το δείγμα προς εξέταση της παρούσας. Βασική προβληματική αποτελεί η διαπίστωση της τυχόν ανάδειξης σχετικού εθιμικού κανόνα δικαίου που να μπορεί να νομιμοποιήσει την παραβίαση. The continuously expanding activities of terrorist groups, specifically activities of groups in the category of non-state actors, has brought at the frontstage the issues of unilateral activation of the right of self-defence of article 51 of the United Nations Charter, in the form of extraterritorial self- defence. The issues which emerge from this unilateral and without an authorization by the Security Council use of force against the territory of a third state, in which the non-state actor is based, are being analysed at the first part of this diploma thesis. The second part of the thesis focuses on special issues of the theory of unable or unwilling state. The theory aims to cover the gaps in the legislation concerning the breach of the prohibition of the use of force of article 2 para. 4 of the United Nations Charter, since the fight against terrorism, in the light of the theory of unable or unwilling, includes use of force. A number of states (especially those of the USA coalition) have tried to justify their invasions in Syria against ISIS using the theory. That’s why ISIS is the case study of this diploma thesis. A crucial issue is the possibility of the existence of a customary rule which could legitimate the breach of article 2 para 4 UN.