• Publicationsclose
• Research softwareclose
• Other research productsclose
• Open Access close
• Turkish close
• COVID-19 close

Bu çalışmada covid-19 pandemi döneminde görev yapan sağlık personellerinin benlik saygısıları ile tükenmişlik düzeylerinin belirlenerek bazı değişkenlere göre aralarındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Uşak Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde görev yapan sağlık personellerinden 321 katılımcının katıldığı araştırmada kişisel bilgi formu, Rosenberg Benlik Saygısı ve Maslach Tükenmişlik ölçekleri kullanılmıştır. Veri setlerinin analizinde frekans dağılımı, parametrik test vaysayımları sağlandığı için t testi ve anova testi kullanılmıştır. Benlik saygılarının yüksek olduğu, maslach tükenmişlik ölçeğine göre duygusal tükenme ve kişisel başarı alt boyutlarında tükenmişlik düzeyinin yüksek olduğu saptanmıştır. Çalışmada benlik saygısı ile duygusal tükenme ve duyarsızlaşma arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir. Elde edilen tüm bulgular ilgili literatür ışığında tartışılarak yorumlanmıştır.

Dear Editor, The COVID-19 pandemic has been such a nightmare for about a year. The COVID-19 is a disease that mainly concerns the specialties of infectious and chest diseases. However, there was such a global pandemic that the experts of these specialties could not bear the patient’s burden. Approximately 150 million people have been diagnosed with COVID-19 and more than 2 million patients have died (1). Physicians of all specialties in medicine have taken care of patients in the COVID-19 outpatient and inpatient clinics in many countries across the world including Turkey (2,3).As dermatologists, we took care and followed up 283 COVID-19 patients in our hospital between August 2020 and January 2021. The criteria for hospitalization were mainly severe involvement of lungs in computed tomography and shortness of breath that clinically required oxygen support. Patients were treated according to the guide by Turkey's Health Ministry Coronavirus Science Council. Favipravir and enoxaparine were given to all hospitalized patients while systemic antibiotics, systemic steroids, tocilizumab and other supportive agents were administered according to the patient's condition. Infection or chest diseases clinic was consulted if needed.The total number of patients with COVID-19 we followed up was 283 (141 women, 142 men). The age range of the patients was 21-95, the mean age was 63.33. 63 of the patients (22%) were under 60 years old. 24 patients (8.5%) were taken to intensive care during follow-up. 21 (7%) of the patients whose age range was between 60-95 years died. The average age of the patients who died due to COVID-19 was 74.6 years (3 male, 9 female). According to the most recent data from the Ministry of Health in Turkey, case-fatality rate is 1.5% (4). However, Çag and colleagues reported the death rate in patients who were hospitalized was 12% in their study that was performed in the first months of the outbreak. In that study, the average age of the patients who hospitalized was 61 years while the average age of patients who died was 74.5 years (5). Except death rate, other parameters are similar to each other. It can be suggested that in the later stages of the pandemic, the case-fatality rate decreased due to increased awareness of the diagnosis and administration of the diseases. Hospitalization time of the patients varied between 1-45 days. Average hospital stay was 8 days. A senior dermatologists say that dermatologists are not a doctor of the skin, in fact, they are a physician who deals with the skin (6). Dermatologists, who grew up with the concept that each skin disease may also be a reflection of an internal problem, did not experience difficulties in pandemic management. Further, they enrich their knowledge about infection and chest diseases. Dermatologists, who are the authors of this paper, were infected with the new coronavirus. After the recovery, they continued their duties in COVID-19 inpatient services.

This research was carried out to investigate the effect of organizational trust perceived by individuals working in health institutions during the Covid-19 pandemic on the level of psychological resilience. The research sample consists of individuals working in Erciyes University Medical Faculty Hospital in Kayseri province. Participants have different demographic characteristics such as gender, age, educational status, marital status and income level. In addition, research participants consist of a total of 348 individuals who provide both clinical and non-clinical services. Relational scanning technique, one of the quantitative research techniques, was used in the study. The data were collected by survey method. The data obtained were analyzed through the SPSS.22 program. As a result of the research, significant relationships were found between research variables and sub-dimensions. In addition, it was found that the level of "trust in the manager", one of the sub-dimensions of the organizational trust scale, has a positive and significant effect on the psychological resilience level of the employee in all sub-dimensions. Bu araştırma Covid-19 pandemisi sürecinde sağlık kurumlarında çalışan bireylerin algıladıkları örgütsel güvenin psikolojik dayanıklılık seviyesine etkisini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Araştırma örneklemi Kayseri ilinde bulunan Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde çalışan bireylerden oluşmaktadır. Katılımcılar cinsiyet, yaş, eğitim durumu, medeni durum ve gelir seviyesi gibi farklı demografik özelliklere sahiptirler. Buna ek olarak araştırma katılımcıları, hem klinik hizmetler sunan hem de klinik olmayan hizmetler sunan toplam 348 bireyden oluşmaktadır. Araştırmada nicel araştırma tekniklerinden ilişkisel tarama tekniği kullanılmıştır. Veriler anket yöntemi ile toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS.22 programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda araştırmaya ait değişkenler ve alt boyutları arasında anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Ayrıca örgütsel güven ölçeğinin alt boyutlarından “yöneticiye güven” düzeyinin çalışanın psikolojik dayanıklılık seviyesine tüm alt boyutlarda pozitif yönlü ve anlamlı bir etkiye sahip olduğu bulgusuna ulaşılmıştır.

This study aimed to examine in-depth whether chemistry teachers include experimental studies in their classes during the Covid-19 process and if not, the reasons for this. For this purpose, the study was carried out according to the case study pattern, one of the qualitative research designs. A total of 47 chemistry teachers, 36 female and 11 male, working in different provinces of Turkey, were included in the study through easily accessible sampling. A Google form developed to collect data was used as a data collection tool and data analysis was carried out with content analysis. It was determined that 64% of the teachers in the study group did not include experimental work in their courses in the distance education process, and they put forward six reasons: environment inconsistency, student-oriented, program-oriented, exam-oriented, personal and technical reasons. It was determined that 72% of the teachers were aware of the interactive experiment videos on the OGM material site, while 66% of the chemistry teachers viewed these experiment videos. While 26 of the 31 teachers who examined the experiments stated that the videos were useful, suitable for the student's level and could contribute to learning, it was concluded that five teachers thought the videos were insufficient numerically. Another conclusion reached in the study is that most of the chemistry teachers participating in the study want to receive training on how to use experimental studies in lessons during the distance education process. At the end of the study, suggestions about how chemistry teachers can add experimental studies to their lessons and for the training of prospective chemistry teachers are given. Thus, it is foreseen that the results of the study can be a guide for teachers working in schools that do not have laboratory facilities, as well as how experimental studies can be added to the lessons in case of possible distance education planning. Bu çalışmada kimya öğretmenlerinin Covid-19 sürecinde derslerinde deneysel çalışmalara yer verip vermedikleri ve yer verilmediyse bunun nedenlerinin derinlemesine incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya Türkiye’nin farklı illerinde görev yapan 36 kadın ve 11 erkek olmak üzere toplam 47 kimya öğretmeni katılmıştır. Çalışmada veri toplamak üzere geliştirilen bir Google form veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Çalışmada, çalışma grubunda yer alan öğretmenlerin %64’ünün uzaktan eğitim sürecinde derslerinde deneysel çalışmaya yer vermedikleri ve deneysel çalışmalara yer vermeme nedenlerinin, ortam uygunsuzluğu, öğrenci odaklı nedenler, program odaklı nedenler, sınav odaklı nedenler, kişisel nedenler ve teknik nedenler olmak üzere altı başlık altında toplandığı sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerin %72’sinin OGM materyal sitesinde yer alan etkileşimli deney videolarından haberdar oldukları belirlenirken, kimya öğretmenlerinin %66’sının bu deney videolarını inceledikleri belirlenmiştir. Deneyleri inceleyen öğretmenlerin önemli bir kısmı videoları yararlı, öğrenci seviyesine uygun ve öğrenmeye katkı sağlayabilecek olduğunu belirtirken öğretmenlerin az bir kısmı videoların sayısal anlamda yetersiz olduğunu düşündüğü sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmada ulaşılan diğer bir sonuç, çalışmaya katılan kimya öğretmenlerinin büyük bir kısmının uzaktan eğitim sürecinde deneysel çalışmaları derslerde nasıl kullanacaklarına yönelik bir eğitim almak istedikleri şeklindedir. Çalışma sonunda kimya öğretmenleri için bu tür bir eğitimin nasıl olması gerektiği konusunda ve kimya öğretmen yetiştirilmesine yönelik önerilere yer verilmiştir. Böylece çalışma sonuçları, hem olası bir uzaktan eğitim planlaması durumunda deneysel çalışmalar konusunda neler yapılabileceği hem de laboratuvar imkânı olmayan okullarda görev yapan öğretmenlere yol gösterici olunabilir.

COVID-19 not only creates vital physiological effects on human health, but also creates serious mental effects. Increasing death numbers, emerging new variants and uncertainties about the pandemic process cause people to fear. Increasing the individual protective factors during this period will prevent the emergence of fear even in a negative process such as a pandemic. Accordingly, one of the potential concepts that can help protect individuals from the negative effects of COVID-19 is thought to be self-compassion. The self-compassion that an individual will show to himself while going through these difficult times can be the salve for the fear of COVID-19 and the mental problems it causes during this period. In this direction; In this review, it is aimed to reveal the relationship between the fear of COVID-19 and the concepts of self-compassion. PubMed, PubMed Central (PMC), Google Scholar databases were searched and six studies were found that examined the fear of COVID-19 and the concept of self-compassion together. When studies are examined, it is reported that individuals with high self-compassion levels experience less fear of COVID-19 and reduce mental problems such as depression and anxiety disorder due to fear of COVID-19. The results of this review will raise awareness of mental health professionals that intervention studies focusing on self-compassion should be applied both to patients in clinical settings and to society in terms of preventive mental health. COVID-19, insan sağlığı üzerinde hayati fizyolojik etkiler oluşturmasının yanı sıra ciddi ruhsal etkiler de ortaya çıkarmaktadır. Artan ölüm sayıları, ortaya çıkan yeni varyantlar ve hala pandemi süreci ile ilgili olan belirsizlikler insanların korku duymasına sebep olmaktadır. Bu dönemde bireysel koruyucu faktörlerinin arttırılması pandemi gibi olumsuz bir süreçte dahi korkunun ortaya çıkmasına engel olacaktır. Buna bağlı olarak, COVID-19’un olumsuz etkilerinden toplumu korumada yardımcı olabilecek potansiyel kavramlardan birinin öz-şefkat olduğu düşünülmektedir. Bu zorlu zamanlardan geçerken bireyin kendisine göstereceği öz-şefkat bu dönemde yaşadığı COVID-19 korkusunun ve yol açtığı ruhsal sorunların merhemi olabilir. Bu doğrultuda; bu derlemede COVID-19 korkusu ile öz-şefkat kavramları arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amaçlanmıştır. PubMed, PubMed Central (PMC), Google Scholar veri tabanları taranmış ve COVID-19 korkusu ile öz-şefkat kavramını birlikte inceleyen altı çalışmaya ulaşılmıştır. Yapılan çalışmalar incelendiğinde, öz-şefkat düzeyi yüksek olan bireylerin COVID-19 korkusunu daha az yaşadıkları ve COVID-19 korkusuna bağlı ortaya çıkan depresyon, anksiyete bozukluğu gibi ruhsal sorunları da azalttığı bildirilmektedir. Bu derlemenin sonuçları, öz-şefkati odak alan müdahale çalışmalarının hem klinik ortamda hastalara hem de koruyucu ruh sağlığı açısından topluma uygulanması gerektiği konusunda ruh sağlığı profesyonellerine farkındalık kazandıracaktır.

Dünya tarihinin bir parçası olan salgınlar sadece insan sağlığı değil toplumların sosyal ve ekonomik sistemleri üzerinde de önemli bir etkiye sahiptir. Bu sistemlerden biriside eğitimdir. Küresel salgın (pandemi) sürecinde çocuklar arasındaki etkileşimi en azaindirmek ve çok sayıda insanın bir araya geldiği üniversite ortamlarında riski ortadankaldırmak amacıyla eğitim verilen kurumlarında yüz yüze eğitime ara verilmek zorundakalınmıştır. Öğrenme, uzaktan eğitim yoluyla (radyo frekans yayınları, televizyondan yapılan yayınlar yayınları, çevrimiçi öğretim materyalleri veya çevrim içi etkileşim ile yürütülen canlı dersler vb.) gerçekleştirilmiştir. Bu araştırmada Covid-19 salgını sürecinde yüz yüze eğitime ara verilmesi ile birlikte öğrenmenin sürdürülmesi adına okullardaneler yapıldığını belirlemek amaçlanmıştır. Öncelikle dünya tarihindeki salgın hastalıkdönemlerinde ve günümüz Covid-19 salgını sürecinde öğrenmenin sürdürülmesine ilişkinyazın taraması ile problem durumu ortaya koyulmaya çalışılmış, ardından Gaziantepili merkezinde bulunan bir ortaokulda gerçekleştirilen durum çalışmasına yer verilmiştir. Araştırma tek durum çalışması olarak yürütüldüğü için ayrıca örnekleme yönteminegidilmemiştir. Tek durum olarak alınan Gaziantep il merkezindeki resmi bir ortaokulda çalışmakta olan ve görüşmeyi kabul eden tüm öğretmenler (N= 9) araştırmanın veritoplanılan çalışma grubunu oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama yöntemi için görüşme tekniği yoluna başvurulmuştur. Bu görüşmelerden veri toplamak için araştırmayıyürütenler tarafından geliştirilen yarı-yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Eldeedilen verilere içerik analizi yapılmıştır. Analiz sonucunda elde edilen bulgular ışığındaöğretmen mentorluğu, öğretim teknolojilerini kullanma ve öğrenme içeriği hazırlama olmak üzere üç tema ve 16 kod belirlenmiştir. Sonuç olarak, öğrenmenin sürdürülmesine ilişkin öğretmenler bu süreçte çeşitli yol ve yöntemler ile eğitimin devam etmesini ve bilgilerin öğrencilere aktarımını sağlamışlardır. Öğretmenlere uzaktan eğitimin daha etkilisürdürülebilmesi adına hizmet içi eğitimler verilerek, kendilerini motive etmelerine vegeliştirmelerine yardımcı olunması gereklidir.

Purpose: Due to the COVID-19 outbreak, the usage of tele-therapy services has been increased in Turkey. There also seems to be an increase in the use of tele-therapy in speech and language pathology services. Therefore, the satisfaction levels of the clients in tele-therapy appears to be an important subject to examine. The aim of this study was to investigate the satisfaction levels in individuals who receive tele-therapy services for speech and language therapy. The data has been examined based on tele-therapy sessions the participants received and, the type of disorder they had. Method: This study is based on data from 42 participants (24 men, 18 women). The "Tele-therapy Client Satisfaction Questionnaire in Speech and Language Disorders" was prepared by the researchers and delivered to the participants through online platforms. The questionnaire consists of 26 questions and six sub-dimensions. These sub-dimensions "Therapist's Competence", "Communication Adequacy", "Accessibility and Payments", "Equipment for Tele-therapy", "Generalized Tele-therapy Satisfaction", and " Questionnaire Total Point" were analyzed. Since the data did not show normal distribution (Shapiro Wilk test; p < .05), the statistical analysis was carried out using non-parametric Mann Whitney U and Kruskal Wallis tests. The results were evaluated at a 95% confidence interval, and significance was evaluated at p < .05 level. Results: The results revealed no significant difference between the sub-dimensions and total score, except for the "Communication competence" sub-dimension, based on the variables of the type of disorder and the number of tele-therapy sessions received. In the "Communication Adequacy" sub-dimension, a statistical significance was found among the participants with fluency disorders-speech sound disorders (Mann Whitney U test; p = .044 < .05) and fluency disorders-voice disorders (Mann Whitney U test; p = .019 < .05). Conclusion: According to the variables in our study; type of disorder, the competence of the therapist, and the number of tele-therapy sessions received, there is no significant difference between the satisfaction of the tele-therapy in speech and language services. It was concluded that the participants with fluency disorders, speech sound disorders, and voice disorders gave significantly higher scores on “Communication Adequacy”. It is thought that the result obtained is due to the number of participants between the two groups. Within the scope of this study, the first data on the satisfaction of tele-therapy in Turkey was reached. It is thought that this study can be repeated by increasing the number of participants. Future studies may also examine the satisfaction levels of participants with speech and language disorders separately. Amaç: COVID-19 sebebi ile ilan edilen pandemi süreciyle birlikte ülkemizde dil ve konuşma terapisi alanında tele-terapi hizmetinin kullanımında artış gözlenmiştir. Bu araştırma kapsamında vakaların bu süreç içerisinde aldıkları tele-terapi hizmetlerindeki memnuniyet düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada, dil ve konuşma terapisi alanında tele-terapi hizmeti alan bireylerin, terapiye yönelik memnuniyet düzeylerinin aldıkları tele-terapi seansı sayısına ve bozukluk türlerine göre incelenmesi hedeflenmiştir. Yöntem: Bu çalışma 0-64 yaş aralığında, 42 katılımcıdan (24E, 18K) alınan veriler doğrultusunda oluşturulmuştur. Araştırmacılar tarafından hazırlanan “Dil ve Konuşma Bozukluklarında Tele-Terapi Danışan Memnuniyet Anketi” katılımcılara çevrimiçi platformlar aracılığı ile ulaştırılmıştır. Hazırlanan anket, 26 soru ve altı alt boyuttan oluşmaktadır. Bu alt boyutlar; “Terapistin Yetkinliği”, “İletişim Yeterliliği”, “Erişilebilirlik ve Ödemeler”, “Tele-terapiye Yönelik Donanım”, “Genel Tele-terapi Memnuniyeti” ve “Anket Toplam Puan” olarak düzenlenip, analizleri gerçekleştirilmiştir. Elde edilen veriler, normal dağılıma uygun olmadığı (Shapiro Wilk test; p

Koronavirüs salgınının (Covid-19) tüm dünyayı etkisi altına alması ile Covid-19 gibi viral hastalıklar için acil ancak doğru ve hızlı teşhis yöntemlerine ihtiyaç duyulmuştur. Covid-19’un ortaya çıkması ile birlikte Covid-19’un tespit edilmesi için tıp doktorları tarafından akciğer tomografi ve X-Ray görüntüleri kullanılmaya başlanmıştır. Geleneksel ve modern makine öğrenimi yaklaşımlarının X-Ray ve tomografi görüntüleri kullanılarak hastalık teşhisi için kullanıldığı bilinmektedir. Bu yönü ile yapay zekaya dayalı uygulamalar alan uzmanlarına benzer ve hatta neredeyse daha iyi performanslar ortaya koyarak sektöre katkı sağlamaktadır. Bu çalışmada X-Ray akciğer görüntüleri kullanılarak hastalık teşhisi için derin ve geleneksel doku analizi özniteliklerinin kombinasyonuna dayalı hibrit bir destek vektör makineleri (SVM) sınıflandırma modeli önerilmektedir. Çalışmada kullanılan veri seti, sağlıklı, Covid-19, viral pnömoni ve akciğer opasitesi hastalarının X-Ray akciğer görüntülerinden oluşmaktadır. X-Ray görüntülerinden elde edilen hibrit öznitelikler Gri Seviye Eş-Oluşum Matrisi (GLCM) ve DenseNet-201 derin sinir ağı kullanılarak elde edilmiştir. Hibrit özniteliklerin performansı, geleneksel bir yaklaşım olarak GLCM öznitelikleri ile karşılaştırılmıştır. Her iki öznitelik SVM ile eğitilmiştir. Sınıflandırma başarısında ortalama %99.2 doğruluk değerine ulaşılmıştır. Elde edilen diğer performans ölçütleri de hibrit özniteliklerin geleneksel yönteme göre daha başarılı olduğunu göstermektedir. Covid-19 teşhisi için önerilen yapay zekâ tabanlı yöntemin umut verici olduğu görülmüştür. With the coronavirus epidemic (Covid-19) affecting the whole world, urgent but accurate and fast diagnostic methods have been needed for viral diseases such as Covid-19. With the emergence of Covid-19, lung tomography and X-Ray images have been begun to be used by medical doctors to detect Covid-19. It is known that traditional and modern machine learning approaches using X-Ray and tomography images are used for disease diagnosis. In this respect, applications based on artificial intelligence contribute to the sector by showing similar or even better performances to field experts. In this study, for disease diagnosis by using X-Ray lung images, a hybrid support vector machines (SVM) classification model based on the combination of deep and traditional tissue analysis features is proposed. The dataset has been used consists of lung images of healthy, Covid-19, viral pneumonia and lung opacity patients. Hybrid features obtained from X-Ray images have been obtained by using Gray Level Co-occurrence Matrix (GLCM) and DenseNet-201 deep neural network. The performance of hybrid features has been compared to GLCM features as a traditional approach. Both attributes have been trained with SVM. An average of 99.2% accuracy has been achieved in classification success. Other performance measures which have been obtained show that hybrid features are more successful than the traditional method. The proposed artificial intelligence-based method for the diagnosis of Covid-19 has been shown to be promising.

The novel coronavirus strain (COVID-19) has completely changed the perspective of businesses, employees, business relations and employment, as the most challenging and worst global economic crisis since World War II. In this process, most businesses started working remotely, in other words, to work and continue their activities online, and under these circumstances, the success of the business showed that business relationships were reshaped and employees were able to expand their online connections, relationships and contacts. During the global pandemic, the transition process for home workers is particularly important due to the changing qualities of social networking relationships. This is a theoretical article that offers explanations and discussions based on literature rewiev. For this reason, a systematic literature review and an interpretative perspective was adopted in this study, and it was aimed to make sense of the characteristics of social network relations that changed both quantitatively and qualitatively through remote work during the epidemic process. In this article, we argue that the level and qualities of social capital have been affected by the pandemic and that social networking relationships have evolved due to adaptation to pandemic conditions. The remote working order, which is a mandatory form of work during the pandemic, has once again revealed the importance of social networking consisting of weak ties. Employees tend to establish weak ties and increase the number of weak ties instead of establishing strong ties in business networks. In this process, it is suggested that enterprises and employees should establish weak ties and increase the number of ties, supporting the claim that weak ties, which are defended by Granovetter (1973) and Burt (1992), provide more benefits in terms of business relations. For this, it is considered important that they gain competence in digital applications and follow social media regularly and strategically. Yeni koronavirüs türü (COVID-19) ikinci Dünya Savaşı'ndan bu yana en zorlayıcı ve kötü küresel ekonomik kriz olarak işletmelere, çalışanlara, iş ilişkilerine ve istihdama bakış açısını tamamen değiştirmiştir. Çoğu işletme bu süreçte uzaktan çalışma düzenine diğer bir ifadeyle çevrimiçi olarak çalışmaya ve faaliyetlerine devam etmeye başlamıştır ve bu şartlar altında işlerin aksamadan başarılması iş ilişkilerinin yeniden biçimlenmesine ve çalışanların çevrimiçi bağlantı, ilişki ve temaslarını genişletme olanağına bağlı olduğunu göstermiştir. Küresel salgın sırasında evlerinden çalışanlar için geçiş süreci özellikle sosyal ağ ilişkilerinin niteliklerinin değişimi nedeniyle önemlidir. Bu çalışma yazına dayanarak açıklamalar ve tartışmalar sunan kuramsal bir makaledir. Bu nedenle, bu çalışmada sistematik yazın taraması ve yorumsamacı bir bakış açısı benimsenmiş ve salgın sürecinde uzaktan çalışma ile hem niceliksel hem de niteliksel yapısı değişen sosyal ağ ilişkileri özelliklerini anlamlandırmak hedeflenmiştir. Bu makalede sosyal sermaye düzeyinin ve niteliklerinin salgından etkilendiğini ve sosyal ağ ilişkilerinin salgın şartlarına uyum nedeniyle evrim geçirdiğini savunuyoruz. Salgın sürecinde zorunlu çalışma şekli olan uzaktan çalışma düzeni zayıf bağlardan oluşan sosyal ağ ilişkilerinin önemini tekrar ortaya çıkarmıştır. Çalışanlar iş ilişkilerinde güçlü bağlar kurmak yerine zayıf bağlar kurmaya ve zayıf bağ sayılarını artırmaya yönelmektedir. Bu süreçte Granovetter (1973) ve Burt’un (1992) savundukları zayıf bağların iş ilişkileri açısından daha fazla fayda sağladığı savını destekler nitelikte olarak işletmelerin ve çalışanların zayıf bağlar kurmaları ve bağ sayısını artırmaları için dijital uygulamalara yetkinlik kazanmalarının ve sosyal medya takibini düzenli ve stratejik olarak yapmalarının önemli olduğu değerlendirilmektedir.

Koronavirus Hastalığı 2019 (COVID-19) salgını tüm Dünyayı etkisine almış veherkesin hayatını etkilemiştir. Hemodiyaliz, periton diyalizi ve organ naklihastaları, COVID-19’un şiddetli seyretmesi açısından risk grubundadır. Bu hastagrubunun dikkat etmesi gereken noktalar kendi hayatlarını korumaları açısındanoldukça önemlidir. Ayrıca, her ülkenin mevcut sağlık sisteminde öz kaynaklarınıve salgını yöntebilmesi için riskli hasta gruplarına özel bilgilendirme yapmasıönemlidir. Dünya’nın birçok yerinde ve ülkemizde bu hasta grubunun izlem vetakibinin uzaktan yapılması ve hastaların bilgilendirilmesinin üzerindedurulmaktadır. Bu amaçla Türk Nefroloji, Diyaliz ve Transplantasyon HemşireliğiDerneği COVID-19 Komisyonu tarafından hastalarımızı bilgilendirmek için hastarehberleri oluşturulmuştur. Nefroloji Hemşireliği Dergisinin bu sayısındameslektaşlarımıza yol göstermesi ve hastalarımızın bilgilendirilmese yardımcıolması amacıyla bu rehberler yer almaktadır. The Coronavirus Disease 2019 (COVID-19) outberak affected the whole Worldand affected everyone’s life. Hemodialysis, peryton dialysis and organ transplantpatients are in the risk group for severe course of COVID-19. The points that thepatients group should pay attention to are very important in terms of protectingtheir own lives. In addition, it is important for each country to provide specialinformation to risky patient groups in order to direct their own resources andepidemic in the current health system. In many parts of the World and in ourcountry, it is emphasized to monitor and follow up this patients group remotelyand inform patients. Therefore, patients guides were created by the TurkishNephrology, Dialysis and Transplantation Nurses Association COVID-19commission to inform our patients. In this issue of ‘Journal of NephrologyNursing’, these guides are included to guide our colleagues and help inform ourpatients.