• Open Access close
• Closed Access close
• Restricted close
• Publications close
• Research data close
• Research software close
• Other research products close
• Digital Humanities and Cultural Her... close

This is the state of the Neptune (NSB) database (http://nsb.mfn-berlin.de) as of 2018-02-12 archived by Johan Renaudie.. The database is given as a native PostgreSQL backup (nsb_postgresql.zip) and is also provided here in SQLite for convenience (nsb_sqlite.zip). As the foreign keys are not preserved in the latter, please check Renaudie et al. 2020 to find back the table relations. Denormalized tables are also provided in file denormalized_table.zip: occurrences.csv contains the full unfiltered micropaleontological occurrences recorded in NSB. filtered_occurrences.csv represent a more typical output from the website, i. e. with possibly reworked specimens, open nomenclature taxa and questionable identifications filtered out. agemodels.csv finally contains the age models (as a serie of tiepoints) with their metadata

Voor vondsten ect; zie rapport. Van Latijnse School: mooie intacte vloeren en vondsten. Date: 01/08/2011 (veldwerk)

In opdracht van Dienst Vastgoed Defensie heeft RAAP van 15 tot en met 30 januari 2018 een archeologisch proefsleuvenonderzoek en een opgraving uitgevoerd in het kader van nieuwbouw op de Koning Willem III-kazerne in de gemeente Apeldoorn. Op 26 juni 2018 heeft op aanwijzing van de gemeente Apeldoorn tevens een archeologische inspectie plaatsgevonden op gebouwlocatie 29. Het voornaamste doel van het onderzoek was het veiligstellen van de wetenschappelijke informatie.Het plangebied bevindt zich op de voormalige Orderenk op de oostelijke voet van de stuwwal van de oostelijke Veluwe. In het uiterste westen bevindt zich een steilrand die al weergegeven wordt op historische kaarten. Deze vormt de overgang tussen de hooggelegen es en de laaggelegen zone waar ook het erf Hogenhof wordt weergegeven. De oorspronkelijke steilrand is bij de aanleg van het kazerneterrein aangevuld en rechtgetrokken en liep oorspronkelijk door de zuidoostelijke hoek van het plangebied. Dit verklaart een grote recent ‘verstoorde’ zone. Dit is feitelijk opgebrachte grond.De Orderenk was rond 1832 te herkennen als een aaneenschakeling van bouwlandkampen omgeven door houtwallen. De opgraving valt binnen het bouwland van het oude Order erf Hogenhof dat op historische kaarten uit de negentiende eeuw ten zuiden van het toenmalige erf valt. Hogenhof, ook bekend als Den Pass of Egbert van Ordensgoed, dateert waarschijnlijk uit de late middeleeuwen. Bij de bouw van de huidige kazerne is de boerderij afgebroken.Tijdens het onderzoek zijn 546 archeologische sporen aangetroffen, waarvan het overgrote deel bestaat uit paalkuilen. Naast sporen die op spoorniveau al een functionele interpretatie kregen, zoals de hutkommen, konden verscheidene clusters paalsporen reeds in het veld al worden herleid tot structuren. Tijdens de primaire dataverwerking zijn deze verder verfijnd en nieuwe structuren onderscheiden.Het archeologisch onderzoek heeft 1714 vondsten opgeleverd. Slechts vier vondsten zijn als aanlegvondst in een laag aangetroffen. Enerzijds is dit veroorzaakt doordat bodem in grote delen van het onderzoeksgebied was verstoord tot op het sporenvlak, zodat de vondstlagen reeds ontbraken. Anderzijds kon – naast de coupe- en afwerkvondsten - ook het overgrote deel van de aanlegvondsten worden gekoppeld aan sporen. Meer dan de helft van alle vondsten (58%; n=962) is afkomstig uit de vier hutkommen.Binnen het plangebied Koning Willem III-kazerne zijn archeologische resten uit verschillende perioden opgegraven. Ten eerste zijn twee concentraties haardkuilen uit het mesolithicum aangetroffen. Vanaf het eind van de late ijzertijd of het begin van de Romeinse tijd vond er wederom bewoning plaats op het terrein. De vroegste resten bestaan uit tweebeukige gebouwplattegronden en bijgebouwen, die elkaar rechtstreeks in de tijd hebben opgevolgd en zo mogelijk deels tegelijkertijd hebben bestaan. Het gebruik van het terrein zet zich voort tot in de midden-Romeinse tijd. De bewoners van de nederzetting zullen grotendeels zelfvoorzienend zijn geweest. Het lage percentage importaardewerk toon aan dat keramiek voornamelijk lokaal werd vervaardigd. Daarnaast werd binnen de nederzetting ijzer geproduceerd en bewerkt, al zijn metalen voorwerpen uit deze periode niet aangetroffen.Na de midden-Romeinse tijd zijn daadwerkelijke bewoningsresten absent tot de late middeleeuwen. Uit de dertiende eeuw is een vrij gedrongen plattegrond aanwezig, die op grond van de afmetingen niet direct doet denken aan een (woonstal-)huis en mogelijk een andere functie had. Duidelijk is dat ook in deze periode ijzer werd bewerkt. De in de plattegrond aangetroffen gesmede spijkers zullen een lokaal product zijn geweest en zijn gebruikt in de desbetreffende constructie. De resten kunnen worden gezien als een (onderdeel van de) middeleeuwse fase van het erf Hogenhof. In deze periode bevindt een erf zich doorgaans nog op de hogere delen van het perceel. Vanaf de late middeleeuwen verschuift de bebouwing zich naar de flanken en worden de hogere gronden gebruikt als akkerland. Date Submitted: 2020-03-16

This find is registered at Portable Antiquities of the Netherlands with number PAN-00031375 Modified: 2020-06-09T09:42:31+02:00

This find is registered at Portable Antiquities of the Netherlands with number PAN-00038653 Modified: 2019-10-11T16:00:52+02:00

Op 14 en 18 augustus 2015 is door De Steekproef bv een archeologische begeleiding conform protocol opgraven uitgevoerd op de locatie Heechswei 8 te Oostrum. In het plangebied is een bestaande woning gesloopt en wordt een nieuwe woning gebouwd. De archeologische werkzaamheden hebben bestaan uit het begeleiden van sloopwerkzaamheden van funderingen en het uitgraven van de bouwput van de nieuw te bouwen woning. Tijdens de archeologische begeleiding te Oostrum is een deel van de zuidzijde van de dorpsterp van Oostrum aangetrofen. Het gedocumenteerde vlak betrof de onderkant van de in het plangebied aanwezige deel van de terp. De toplagen waren grotendeels verstoord. Vandaar dat gesproken kan worden van de terpzool. Slechts over een afstand van twee meter in de noordelijke putwand kon een profiel gedocumenteerd met daarin meerdere terplagen. Dit profiel heeft geen extra inzichten opgeleverd, behalve dat de lagen in oostelijke richting lijken af te lopen. De aangetroffen terpzool betreft een uitbreiding van de dorpsterp, die op basis van aardewerk gedateerd kan worden tussen de 12e en 14e eeuw. In het vlak zijn geen sporen van bewoning aangetroffen. Op basis van het ontbreken van deze sporen en het feit dat het aangetroffen vondstmateriaal in een uiterst gefragmenteerde en verweerde conditie verkeerd en door de hele laag aanwezig is, zonder in sterke concentraties voor te komen, lijkt te duiden op het gebruik van dit gedeelte van de terp als akker. De aanwezigheid van akkers op terpen en de hoger gelegen kwelderruggen is ook tijdens eerdere onderzoeken vastgesteld. Opvallend is dat sprake is van een terpuitbreiding in een periode waarin ook de eerste dijken worden aangelegd. Waarschijnlijk functioneerden de vroegste dijken voornamelijk als zomerdijken, en konden de kwelders gedurende de herfst en winter alsnog overstromen. Naast een terp is een waterput aangetroffen die op basis van stratigrafie gedateerd kan worden in de 19e of 20e eeuw en heeft toebehoord tot de vroegere bewoning van de huidige in het plangebied aanwezige boerderij. Deze huidige woning is waarschijnlijk de eerste bebouwing op dit deel van de dorpsterp van Oostrum. 2015-08/03

MUG Ingenieursbureau b.v. adviseert geen vervolgonderzoek uit te voeren. De geplande werkzaamheden, waarbij tot 0,3 m onder het maaiveld afgegraven wordt, beperken zich tot de huidige bouwvoor en mogelijk de top van de opgebrachte laag van de huidige waterkering. Eventueel aanwezige archeologische resten zullen niet worden geraakt. De aanleiding tot het hier beschreven archeologische bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek door middel van boringen zijn de plannen van Waterschap Noorderzijlvest voor de versterking van de waterkering langs een aantal trajecten. Het huidige onderzoek betreft traject 94-4, langs het Damsterdiep te Delfzijl, gemeente Delfzijl.Op basis van het bureauonderzoek konden met name resten uit de nieuwe tijd worden verwacht. Uit het booronderzoek blijkt dat eventueel aanwezige archeologische resten niet zullen worden geraakt, omdat deze zich niet binnen de te verstoren diepte bevinden. Het bevoegd gezag, gemeente Delfzijl, besluit hoe verder wordt omgegaan met het archeologisch erfgoed op basis van het bovenstaande advies. Het voorliggende onderzoek is met de grootst mogelijke zorg uitgevoerd. Indien onverhoopt toch archeologische waarden aanwezig blijken te zijn binnen de vrijgegeven gebieden, wijzen wij op de wettelijke meldingsplicht hiervan (artikel 5.10 van de Erfgoedwet) om het documenteren van toevalsvondsten te garanderen: “Degene die anders dan bij het verrichten van opgravingen een vondst doet waarvan hij weet dan wel redelijkerwijs moet vermoeden dat het een archeologische vondst betreft, meldt dit zo spoedig mogelijk bij Onze Minister”. Deze aangifte dient te gebeuren bij de Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, in casu de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (vondstmelding via ARCHIS). De melding kan ook bij de provincie of gemeente gedaan worden (zie colofon voor contactgegevens).