• Other research productsclose
• 2012-2021close
• Other ORP type close
• TR close
• Turkish close
• Ege University Institutional Repository close

Fotoğraf serüveni, insanoğlunun gördüklerini tekrar görülebilir somut bir veriye dönüştürme çabasıyla başlamıştır. Görüntünün kayıt altına alınabilmesi, tekrar görülebilir, basılabilir ve çoğaltılabilir olması ise ancak eklentik teknolojik gelişmeler sayesinde gerçekleşebilmiştir. Bu bağlamla bakıldığında fotoğraf, teknolojik bir araç olarak dikkat çekmektedir. Hatıra biriktirme aracı olarak konumlandırılan fotoğraf, zamanla belge ve kanıt özelliklerini de kazanarak, toplumsal belleğin oluşumunda söz sahibi olmuştur. Fotoğrafın artan kullanımı, aynı zamanda teknoloji olarak gelişmesinin önünü açmıştır. Fotoğrafın bu bağlamda gelişimi çoğunlukla fotoğraf üretim pratiklerinde iyileştirme, herkes tarafından ulaşılabilir hale gelme, saklama ve paylaşma olanaklarının iyileştirmesi yönünde olmuştur. Bu bağlamıyla bakıldığından fotoğraf karanlık odalardan analog makinelere, oradan dijital makinelere geçiş yapmıştır. Dijital makineler bugün yerini daha ileri bir teknoloji olan aynasız makinelere bırakırken, bilişim teknolojisi de cep telefonu fotoğrafçılığını oluşturmaya başlamıştır. Özellikle de cep telefonlarına entegre kameraların gün geçtikçe yükselen popülariteleri, optik teknolojilerinde meydana gelen gelişmeler ile toplumların dijitalleşmeye başlaması, yeni bir alan olan mobil fotoğrafçılığın oluşumunda doğrudan etkili olmuşlardır. Bu çalışma anı biriktirme amacı taşıyan fotoğrafın kitle iletişim aracına dönüşümünde geçirdiği evrelere değinerek, mobil fotoğrafçılığın tanımını, kapsamını, teknolojik bağlamı ve kullanım alanlarını açıklamayı amaçlamaktadır. Bir literatür taraması olan bu çalışmada, fotoğrafta yeni bir alan olan mobil fotoğrafçılığın dünü, bugünkü gelişimi ve teknolojik bağlamıyla geleceği kronolojik sıralamayla araştırılarak tartışılmaktadır. The adventure of photography started with the desire of people to be able to see what they saw again. It has been possible to record, view and reproduce the image with technological developments. In this context, photography is accepted as a technological tool. Photography, which is a tool for collecting memories, has contributed to the formation of social memory with its documenting feature over time. The development of photography in this context has led to improvements in production, accessibility, storage and sharing. Thus, photography evolved from the darkroom to analog cameras and then to digital. While digital machines are developing more and more today, information technologies have also turned the mobile phone into a camera. In particular, the development of optical technologies has increased the interest in cameras integrated into mobile phones. However, the digitalization of societies has had a direct impact on the formation of mobile photography. This study aims to explain the definition, scope, technological context and usage areas of mobile photography by referring to the stages of photography in its transformation into mass media. In this study, which is a literature review, the past, present and future of mobile photography with its technological context are discussed chronologically.

Pulmoner sekestrasyon, nadiren erişkinlerde gözlenen konjenital bir akciğer malformasyonudur. Genellikle erken çocukluk çağında tanı konulur. İntra ve ekstralobar olmak üzere iki tipi vardır. Tanıda en önemli bulgu, sistemik arteryal sistemden köken alan arteri ve pulmoner veya sistemik venlere drene olan bir venöz yapısı olmasıdır. BT bulguları erişkin yaş grubunda pnömoni ya da kitle ile karışabilmektedir. Tanı için tipik lokalizasyon ve besleyici vasküler yapının BT anjiyografik demonstrasyonu önemlidir.

Amaç: Dudak damak yarıklı bireylerde yumuşak doku kalın lıklarının değerlendirilmesi. Gereç ve Yöntemler: Retrospektif olarakyapılan bu çalışmaya, yaşları 16-18 arasında değişen toplam 70 bireydâhil edilmiştir. Tek taraflı dudak damak yarığı olan toplam 35 bireyin(ortalama yaş 16,8±3,5 yıl) dudak ve damak yarık operasyonları ta mamlanmıştır. Yaş ortalaması 16,9±3,2 yıl olan 35 adet Angle Sınıf Ikapanışa sahip birey ise kontrol grubu olarak değerlendirilmiştir. Ça lışmada yer alan bireylere ait sefalometrik filmler üzerinde 13 adet re ferans noktasından yararlanılarak yumuşak doku kalınlıklarına aittoplam 9 adet ölçüm Dolphin Imaging Software Version 11.7 (DolphinImaging, California, ABD) yazılımı üzerinde gerçekleştirilmiştir. Eldeedilen sonuçların değerlendirilmesinde Student t-testi kullanılmıştır.Bulgular: (A-A’) kalınlığı (mm), (ULI-ULA) üst dudak kalınlığı (mm),(LLS-LLA) alt dudak kalınlığı (mm), (B-B’) kalınlığı (mm) kontrolgrubundan istatistiksel olarak anlamlı olacak şekilde az çıkmıştır(p<0,01, p<0,05). (Gl-Gl’) yumuşak doku glabella kalınlığı (mm), (Na Na’) yumuşak doku nasion kalınlığı (mm), (Pog-Pog’) yumuşak dokupogonion kalınlığı (mm), (Gn-Gn’) yumuşak doku gnathion kalınlığı (mm), (Me-Me’) yumuşak doku menton kalınlığı (mm) ise kontrolgrubu ile benzerlik göstermektedir. Sonuç: Dudak damak yarıklı bi reylerde, erken dönemde uygulanan primer cerrahi işlemler ve uygula nan farklı cerrahi teknikler; maksiller gelişimi ve yumuşak dokukalınlıklarını etkilemekte olup, bu durum ortodontik ve/veya ortogna tik cerrahi tedavi planlamasında dikkate alınması gereken önemli birdurumdur. Ancak primer cerrahi işlemlere bağlı oluşan skar dokusununetkisi dışında, dudak damak yarıklı bireylerde büyüme ve gelişimin nor mal bireylere göre geride olmasının nedenlerini saptamak için “longi tudinal” olarak planlanması gereken daha ayrıntılı çalışmalargerekmektedir.

Çeviride dizge odaklı yaklaşım denildiğinde akla ilk gelen isimlerden biri Çoğuldizge (Polysystem) Kuramı ile bilinen Itamar Even-Zohar’dır. Bununla birlikte, Belçikalı çeviribilimci Theo Hermans 1999’da yayımlanan Translation in Systems adlı eseriyle çeviride dizge odaklı yaklaşımları irdeleyip dizge kavramını açımlayarak Alman sosyolog Niklas Luhmann’ın dizge yaklaşımını çeviribilime uyarlamasıyla farklı bir bakış açısı getirmiştir. Bu makalede, Hermans’ın çeviride seksenli yıllardan itibaren tartışılan dizgesel yaklaşımları nasıl değerlendirdiğini ve özelde çeviri sosyolojisi alanında sınırlı bir ilgiyle karşılanan Luhmann’ın dizge kuramının çeviribilim alanında neden ve nasıl kullanılabileceğine yönelik görüşleri ele alınmıştır. Bu bağlamda, Hermans’ın Çoğuldizge Kuramı’nı hangi açılardan eleştirdiği ve söz konusu kuramdaki kavramsal yaklaşımları nasıl sorguladığı dile getirilmiştir. Çalışmada ayrıca, çeviribiliminde sosyolojiden aktarılan bazı kavramların çeviribilimine nasıl yansıdığı ve bunun çeviri biliminin sınırlarını nasıl genişlettiği irdelenmiştir. Dolayısıyla disiplinler arası ilişkilere açık bir alan olan çeviribilimin sosyolojiden nasıl etkilendiği Luhmann’ın kuramı çerçevesinde tartışılmıştır.

Postmodernizm ile birlikte çes?itlenen anlatı yapıları, teknolojinin gelis?mesiyle farklı mecralara yayılma olanag?ı bulmus?tur. Transmedya genel olarak büyük bir hikâye yapısına sahip olan anlatıların parçalanarak farklı medyalar üzerinden yayınlanmasını ifade etmektedir. Transmedya hikâye anlatıcılıg?ı, postmodern bir anlatım yöntemi olan metinlerarasılık ve medya içeriklerinin medya araçları arasındaki dolas?ımını ifade eden medyalararasılık kavramlarından beslenmektedir. Hayran ve katılımcı kültür odaklı bir yapıya sahip olan transmedya, medyalar arası dolas?ımda yayılmacı bir politika izlemektedir. Harry Potter’ın, fantastik türde çocuk romanı olarak bas?layan yolculug?u, anlatının çog?ullanarak ve izlek deg?is?tirmesi ile birlikte tiyatro, hayran yapımı kısa film, uzun metraj film, mobil oyun, video oyunu s?eklinde devam etmektedir. Bu haliyle Harry Potter anlatısı dig?er tüm medyalar ve mecralarda yeniden yazılmakta ve metinlerarası ilis?kileri pekis?tirmektedir. Bu bag?lamda, çalışmada Harry Potter evrenine ait olan medya ürünlerinin öncül metinler ile olan ilis?kisi; metinlerarası ilis?kiler, medya dolas?ımı açısından medyalararası ilis?kiler ve hikâyenin medyalar arasında çog?ullanarak yeniden yazılması bakımından transmedya hikâye anlatıcılıg?ı kapsamında incelenecektir.

Amaç: Bu çalışmanın amacı, 4-6 yaş arası çocuklarda bruksizmgörülme sıklığı ve buna sebep olabilecek faktörlerin ilişkilendirilerekdeğerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: İzmir Ege ÜniversitesiYerleşkesi içerisinde yer alan kreşlere kayıtlı, 4-6 yaş arası 37’si erkek,30’u kız çocuk çalışmaya dâhil edildi. Kreşler ziyaret edilerek, gün ışı ğında ayna ve sond yardımıyla çocukların muayeneleri yapıldı. Ağıziçi muayenede; çürük, aşınma ve maloklüzyona ait veriler kaydedildi.Ekstraoral muayenede ise temporomandibular eklem (TME) muaye nesi yapıldı, istirahat aralığı ve maksimum ağız açıklığı değerlendirildi.Ayrıca çocukların ebeveynleri tarafından doldurulmasına yönelik biranket hazırlandı. Bu ankette, çocuğun sistemik, emosyonel durumu vealışkanlıklarına ait bilgiler yer almıştır. Elde edilen veriler, istatistikselolarak değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya katılan çocukların%16,4’ünde bruksizm varlığı saptanmıştır, fakat cinsiyet farkı gözlen memiştir (p=0,742). Yakın aile bireyi kaybı yaşayan çocuklarda ista tistiksel olarak daha fazla bruksizm bulunmuştur (p=0,025). Diş hekimine düzensiz giden veya hiç gitmeyen çocuklarda daha az bruk sizm görülürken (p=0,044), sistemik hastalıklar, ilaç kullanımı, emos yonel durum, kardeşlerde buksizm geçmişi, TME şikâyetleri, çocuğundft, maksimum ağız açıklığı, istirahat aralığı, dişlerde ileri itim ve ör tülü kapanış ile bruksizm arasında anlamlı bir ilişki saptanamamıştır.Sonuç: Çocukluk bruksizmine neden olan etkenlerin zamanında belir lenebilmesi, bu etkenlere erken müdahale edilmesi ve çocuğa bakımverenlerin bilinçlendirilmesinin yararlı olacağı sonucuna varılmıştır.

Zaman, bellek ve özne kavramları üzerine gerçekleştirdiği çalışmasında Arjantinli edebiyat ve kültür eleştirmeni Beatriz Sarlo, anıların, yaşayabilmek için bugüne ihtiyaç duyduğunu belirtmektedir. Buna göre, hatırlamak için tek uygun zaman anılara özgü zaman olan şimdiki zamandır. Anılar, bir uyaran yardımıyla zihne düşer, anlara bağlanır ve tutunduğu düşünceden uzaklaşmadan varlığını sürdürür. Sarlo, tanık olmaya yönelik fikirlerini açıklarken, deneyimin aktarımı için bireyin bedenle ve sesle geçmişin sahnesinde yer almasını gerekli görür. Özne, bedenen o an’a tanıklıkla anı oluşturabilir ve sese sahip olduğu sürece anı aktarıcılığını devam ettirebilir. Sözlü paylaşıma dayalı deneyim aktarımı, sinema konu edildiğinde yeni oluşumlara imkân vermektedir. Yönetmen Reha Erdem’in, COVID-19 pandemisinin ilk karantina döneminde Zoom platformu üzerinden kaydederek kurguladığı filmi Seni Buldum Ya! anının aktarımı konusunda önemli bir örnektir. Seyirci, yakın geçmişte karakterlerle benzer şeyler yaşamış olsa da filmin aktardığı anların şimdiki zamandaki karşılığı, özne-deneyim ilişkisinin yeniden inşasını içermektedir. Film, o anda var olmaya dair belleği çağırır ancak an’ı dönüştürüp tekrar yapılandırarak seyirciyi farklı anı oluşumuna yönlendirir. Çalışma, Seni Buldum Ya! filminin, belleğin kurulumunda şekillendirme yaptığı tezinden hareket etmekte ve filmin kültürel incelemeler bağlamında niteliksel olarak irdelenmesini içermektedir. İrdeleme sonucunda filmin geçmişe dair anıları bulanıklaştırarak kendi zamansallığını yarattığı ve yönetmenin sunduğu tekilleştirilmiş deneyim ile anlamı yeniden düzenlediği saptanmıştır.

[Abstract Not Available]

Leyşmanyazis, Antarktika hariç tüm kıtalarda görülebilen vektör kum sinekleri (yakarca) aracılığı ilebulaşan zoonotik paraziter hastalıktır. Akdeniz Havzasındaki ülkelerde (Türkiye, Suriye, Kuzey Afrikaülkeleri, Ürdün, İtalya, İspanya, İran) sık rastlanan bir enfeksiyon hastalığıdır. Leyşmanyazis; kutanöz,mukokutanöz ve viseral leyşmanyazis (VL) şeklinde üç klinik formda karşımıza çıkabilir. VL, ülkemizdeAkdeniz ve Ege bölgelerinde endemik, diğer bölgelerde ise sporadik olarak görülmektedir. Bu rapordaİzmir’de ikamet eden VL’ye ek olarak hemofagositik lenfohistiyositoz (HLH) gelişen bir olgu sunulmuştur.Elli yaşında kadın hasta yaklaşık 3 hafta önce başlayan ve artarak devam eden ateş, terleme, halsizlik,yorgunluk şikayetleri ile hastaneye başvurmuştur. Fizik muayenesinde ateşi 38.7°C ölçülmüştür.Hastanın yapılan hemogramında hemoglobin: 8.91 g/dl (11.7-16.0), trombosit sayısı: 104 x 103/µl(150-450), lökosit sayısı: 1.35 103/µl (4.5-11) şeklinde pansitopeni saptanmıştır. Batının ultrasonografikdeğerlendirmesinde hepatosplenomegali saptanmıştır. Laboratuvar tetkiklerinde ferritin: 764.4 ng/ml(13-150) ve trigliserit düzeyi 232 mg/dl (< 150) şeklinde artmış olarak saptanmıştır. 2004 yılı HLHtanı kriterleri rehberine göre hastaya HLH tanısı konulmuştur. HLH’ye neden olabilecek sekonderhastalıklar açısından hasta araştırılmıştır. Kemik iliği aspirasyonunda hemofagositoz ve intraselülerparazitler gözlenmiştir. Yapılan leyşmanyazis indirekt floresan antikor IgG testi (IFAT) 1/1024 titredepozitif olarak saptanmıştır. Ayrıca, hastadan alınan kemik iliği aspirasyon örneğinde polimeraz zincirreaksiyonu ile leyşmanya varlığı aranmış ve etkenin Leishmania infantum olduğu tespit edilmiştir. HastaVL’ye sekonder olarak gelişen HLH olgusu olarak değerlendirilmiş ve lipozomal amfoterisin B tedavisiuygulanmıştır. Tedavinin 5. gününde hastanın ateş yüksekliği şikayeti kaybolmuş, halsizlik, yorgunluk,terleme şikayetlerinde belirgin azalma olmuştur. Tedavi sonrası 2. ay kontrolünde şikayetlerinin tamamenkaybolduğu ve pansitopenisinin düzeldiği görülmüştür. HLH ve VL erken tanınıp tedavi edilmediğinde ölümcül olabilen hastalıklardır. Sitopeni, yüksek ferritin ve trigliserit düzeyi, düşük fibrinojen düzeyi,ateş olması durumunda HLH akla gelmeli ve sekonder nedenlerin araştırılmasında paraziter etkenler deunutulmamalıdır. Bu olgu sunumu ile leyşmanyazisin çok nadir bir klinik şekli olan HLH tanısına dikkatçekilmesi amaçlanmıştır

[Abstract Not Available]