• Research dataclose
• Other research productsclose
• 2013-2022close
• Open Access close
• Turkish close
• Ege University Institutional Repository close
• COVID-19 close

Introduction and Aim: The COVID-19 pandemic is a global emergency with serious implications for public health. Healthcare workers are one of the main groups affected by the pandemic. Healthcare workers working under intense stress have also been one of the most infected groups. In particular, dental practices are assosiated with a high risk of infection. This situation causes dentists to feel their health risk and might increase their stress. The difficulties of the pandemic have been added to the existing problems of dentists working with performance anxiety under the heavy workload in private oral and dental clinics, which became widespread with the healthcare reforms. Dentists are at high risk for mental health problems during this stressful period. Therefore, it is important to monitor and evaluate mental health and to identify stress-related factors. The aim of this study is to determine the perceived stress levels of dentists working in private polyclinics in the central districts of Izmir during the pandemic period and to investigate related factors. Materials and methods: This is a cross-sectional study conduced with 207dentists (coverage 80.2%) workingin private outpatient clinics in the central districts of Izmir. The total target population consisted of 565 dentists working in 185 private polyclinics located in 11 central districts of Izmir and a sample size 258 was selected through stratified cluster sampling. The data were collected between 8 February and 30 April 2021.The Perceived Stress Scale (PSS-14) was used to determine the perceived stress level, which was the dependent variable of the study. The independent variables were grouped under six headings: sociodemographic characteristics, health status and habits, work life, working conditions during the pandemic period and the clinic’s features, variables related to the dentist’s COVID-19 history and the dentist’s intention to quit. The questionaires were filled out by the dentists who agreed to participate in the study by self-report method. Student T, ANOVA, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis tests and Spearman Correlation Analysis were used in the analysis of the collected data. Results: 53.6% of the study group was female and the mean age was 35.29±12.40. Although 22.2% of dentists had a specialty or doctorate, the average time spent in the profession was 11.75±12.10 years. The rate of those who received psychological support during the pandemic period was 8.2%. 7.7% of the participants reported that they had COVID-19, 30.4% were in contact with someone with COVID-19(+), 88.9% reported that they had COVID-19 vaccine. It was determined that 70% of the research group didn’t receive any training about COVID-19 in the clinic where they were working. Perceived Stress Scale mean score was 31.57±4.42, and as a result of the analysis, the perceived stress level was higher in women, those who were under the age ofthirty-five, those with less than 15 years of work experience, those who received psychological support during the pandemic period, and those who had an increase in smoking during the pandemic period. Unlike those who last a loved one due to COVID-19, the perceived stress level was higher in those who didn’t. It was observed that as the perceived stress level increased, the number of samples given fort he COVID-19 PCR test increased. Conclusion and Suggestions: In this study, the perceived stress levels of dentists working in private clinics were determined at the end of the first year of the pandemic. During this pandemic period which is stressful for all segments of the society, dentists are at risk for mental health problems. Considering that contagious diseases can have long-term psychological consequences, there is a need to develop policies and strategies to protect mental health and to establish mental health surveillance systems for both health professionals and the general public. Monitoring and evaluation of stress levels are of great importance in terms of interventions. It was determined that the majority of private clinic dentists had not received any training on COVID-19 in their workplaces. Training should be organized on this subject and the participation of dentists should be ensured. More studies are need in this area in order to identify and solve the problems of private clinic dentists. Professional chambers should follow the results of research in this area and act together while developing intervention programs. Giriş ve Amaç: COVID-19 pandemisi, halk sağlığı üzerine ciddi etkileri olan küresel bir acil durumdur. Sağlık çalışanları, pandemiden etkilenen ana gruplardan biridir. Yoğun stres altında çalışan sağlık çalışanları aynı zamanda en fazla enfekte olan gruplardan biri olmuştur. Özellikle diş hekimliği uygulamaları yüksek enfeksiyon riskiyle ilişkilendirilmektedir. Bu durum diş hekimlerinin sağlıklarını risk altında hissetmelerine ve stres artışına neden olmaktadır. Sağlıkta dönüşüm sürecinde yaygınlaşan özel ağız ve diş polikliniklerinde yoğun iş yükü altında, performans kaygısı ile çalışan diş hekimlerinin mevcut sorunlarının üzerine pandeminin zorlukları eklenmiştir. Diş hekimleri bu stresli süreçte ruh sağlığı sorunları açısından yüksek risk altındadır. Bu nedenle ruh sağlığının izlenmesi ve değerlendirilmesi, stresle ilişkili faktörlerin belirlenmesi önemlidir. Bu çalışmanın amacı İzmir ili merkez ilçelerindeki özel polikliniklerde çalışan diş hekimlerinin pandemi döneminde algılanan stres düzeylerini belirlemek ve ilişkili etmenleri araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma İzmir ili merkez ilçelerindeki özel polikliniklerde çalışmakta olan 207 diş hekimiyle (kapsayıcılık %80,2) yürütülmüş kesitsel tipte bir araştırmadır. Araştırmanın evrenini, İzmir’in 11 merkez ilçesinde yer alan 185 özel poliklinikten 565 diş hekimi oluşturmaktadır. Tabakalı küme örneklem seçimi yapılan araştırmanın verileri 8 Şubat- 30 Nisan 2021 tarihleri arasında toplanmıştır. Çalışmanın bağımlı değişkeni olan algılanan stres düzeyinin belirlenmesinde Algılanan Stres Ölçeği (ASÖ-14) kullanılmıştır. Bağımsız değişkenler sosyodemografik özellikler, sağlık durumu ve alışkanlıklar, çalışma yaşamı, pandemi döneminde çalışma koşulları ve kliniklere ait özellikler, diş hekiminin COVID-19 öyküsüne ilişkin değişkenler ve diş hekiminin işten ayrılma niyeti olmak üzere altı başlık altında gruplandırılmıştır. Değişkenleri içeren anket formundaki sorular; çalışmaya katılmayı kabul eden diş hekimleri tarafından öz bildirim yöntemiyle doldurulmuştur. Toplanan verilerin analizinde Student T, ANOVA, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis testi, Spearman Korelasyon Analizi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma grubunun %53,6’sı kadın ve yaş ortalaması 35,29±12,40’tır. Diş hekimlerinin %22,2’sinin uzmanlık veya doktorası olmakla birlikte meslekte geçirilen süre ortalamaları 11,75±12,10 yıldır. Pandemi döneminde psikolojik destek alanların oranı %8,2’dir. Katılımcıların %7,7’si COVID-19 geçirdiğini, %30,4’ü COVID-19(+) olan birisiyle temaslı olduğunu, %88,9’u COVID-19 aşısı yaptırdığını bildirmiştir. Araştırma grubunun %70’inin çalışmakta olduğu klinikte COVID-19 ile ilgili bir eğitim almadığı belirlenmiştir. Algılanan Stres Ölçeği puan ortalaması 31,57±4,42 olup yapılan analizler sonucunda otuz beş yaş altında, kadınlarda, meslekte geçirilen süresi 15 yıldan az olanlarda, pandemi döneminde psikolojik destek alanlarda, pandemi döneminde sigara kullanımında artış olanlarda, COVID-19 nedeniyle yakınını kaybedenlerin aksine kaybetmeyenlerde algılanan stres düzeyi daha yüksektir. Algılanan stres düzeyi arttıkça COVID-19 PCR testi için örnek verme sayısının arttığı görülmüştür. Sonuç ve Öneriler: Bu çalışmada özel kliniklerde çalışmakta olan diş hekimlerinin pandeminin birinci yılı sonundaki algılanan stres düzeyleri belirlenmiştir. Toplumun her kesimi için stresli olan pandemi döneminde diş hekimleri ruh sağlığı sorunları açısından risk altındadır. Bulaşıcı hastalıkların uzun vadeli psikolojik sonuçları olabileceği hesaba katılarak hem sağlık çalışanları hem de toplumun geneli için ruh sağlığını koruyucu politikalar, stratejiler geliştirilmesine ve ruh sağlığı sürveyans sistemlerinin kurulmasına ihtiyaç vardır. Stres düzeylerinin izlenmesi ve değerlendirilmesi yapılacak müdahaleler açısından büyük önem taşımaktadır. Özel klinik diş hekimlerinin büyük çoğunluğunun COVID-19 ile ilgili eğitim almadıkları saptanmıştır. Bu konuda eğitimler düzenlenerek diş hekimlerinin katılımları sağlanmalıdır. Özel klinik diş hekimlerinin sorunlarının saptanması ve çözüme ulaştırılabilmesi için bu alanda daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır. Meslek odaları bu alanda yapılan araştırmaların sonuçlarını takip etmeli ve müdahale programları geliştirilirken birlikte hareket edilmelidir.

Zaman, bellek ve özne kavramları üzerine gerçekleştirdiği çalışmasında Arjantinli edebiyat ve kültür eleştirmeni Beatriz Sarlo, anıların, yaşayabilmek için bugüne ihtiyaç duyduğunu belirtmektedir. Buna göre, hatırlamak için tek uygun zaman anılara özgü zaman olan şimdiki zamandır. Anılar, bir uyaran yardımıyla zihne düşer, anlara bağlanır ve tutunduğu düşünceden uzaklaşmadan varlığını sürdürür. Sarlo, tanık olmaya yönelik fikirlerini açıklarken, deneyimin aktarımı için bireyin bedenle ve sesle geçmişin sahnesinde yer almasını gerekli görür. Özne, bedenen o an’a tanıklıkla anı oluşturabilir ve sese sahip olduğu sürece anı aktarıcılığını devam ettirebilir. Sözlü paylaşıma dayalı deneyim aktarımı, sinema konu edildiğinde yeni oluşumlara imkân vermektedir. Yönetmen Reha Erdem’in, COVID-19 pandemisinin ilk karantina döneminde Zoom platformu üzerinden kaydederek kurguladığı filmi Seni Buldum Ya! anının aktarımı konusunda önemli bir örnektir. Seyirci, yakın geçmişte karakterlerle benzer şeyler yaşamış olsa da filmin aktardığı anların şimdiki zamandaki karşılığı, özne-deneyim ilişkisinin yeniden inşasını içermektedir. Film, o anda var olmaya dair belleği çağırır ancak an’ı dönüştürüp tekrar yapılandırarak seyirciyi farklı anı oluşumuna yönlendirir. Çalışma, Seni Buldum Ya! filminin, belleğin kurulumunda şekillendirme yaptığı tezinden hareket etmekte ve filmin kültürel incelemeler bağlamında niteliksel olarak irdelenmesini içermektedir. İrdeleme sonucunda filmin geçmişe dair anıları bulanıklaştırarak kendi zamansallığını yarattığı ve yönetmenin sunduğu tekilleştirilmiş deneyim ile anlamı yeniden düzenlediği saptanmıştır.

Introduction and aim: Attitudes towards the elderly are important as determinants of the quality of care for the elderly and the probability of students studying in the field of health to enter the field of geriatrics. Policy recommendations and practices that reveal or encourage agebased discriminatory attitudes during the COVID-19 pandemic; This has led to the homogeneous labeling of the elderly as 'vulnerable' and 'vulnerable', and the increasing division between young and old, fueling age-based discriminatory attitudes of the masses. This research was carried out to determine the attitudes of Ege University Faculty of Medicine (EUTF) students towards the elderly during the COVID-19 pandemic, to determine their anxiety levels related to COVID-19 and to evaluate the factors affecting these two conditions. Materials and methods: The population of the cross-sectional study consists of 2490 students enrolled in the EUTF 2020-2021 curriculum year. Participants were determined by quota sampling and random sampling within the framework of the extraordinary conditions created by the COVID-19 pandemic. The dependent variables of the study are 'Attitude towards the Elderly' and 'Anxiety Level associated with COVID-19'. In the study, attitudes towards the elderly were determined by the UCLA Geriatric Attitude Scale (UCLA-GAS); The level of anxiety associated with COVID-19 was evaluated with the 'Coronavirus Anxiety Scale Short Form' (CAS). Independent variables; It consists of the participant's sociodemographic characteristics, medical history, academic status and characteristics of the elderly relatives, as well as their views on the practices for the elderly during the pandemic process. Data were collected online between January and March 2021 with an online questionnaire. Student t, oneway ANOVA, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis H, correlation tests in data analysis; Multiple linear regression analysis with one-way multivariate analysis of variance (MANOVA) was used as advanced analysis. SPSS 24.0 program was used and p<0.05 was accepted as significance level. Necessary permissions were obtained from Ege University Medical Faculty Hospital Medical Research Ethics Committee and Ege University Faculty of Medicine Dean's Office. Results: The mean age of 663 people included in the evaluation was 21.11±2.195; 56.6% were women and 54.6% were studying in pre-clinical classrooms, and 86.6% reported that they continued their education remotely. The participants' UCLA-GAS mean score was 46.77±5.141 (median: 47) and moderately positive; The mean CAS score was 7.65±3.431 (median: 6) and the anxiety level associated with COVID-19 was low. With participants aged 20 and younger and pre-clinical period; Participants who think that young people should be prioritized in the allocation of scarce resources during the pandemic process, do not find it appropriate to limit individuals under the age of 20 within the scope of combating the epidemic, and report a negative change in their attitude towards the elderly, have lower average scores of attitude towards the elderly. Women, members of an extended family, those who share a household with someone over the age of 65, those who applied to a health institution for a non-COVID- 19 reason and those who received distance education had higher COVID-19-related anxiety levels. No common variable was found to be associated with both dependent variables. As a result of multiple regression analysis, the variables included in the model account for 15.4% of the attitude towards the elderly; It predicts 9.8% of COVID-19 anxiety. No correlation was found between UCLA-GAS and CAS. Conclusions: In this study; It was determined that the attitudes of EUTF students towards the elderly were moderately positive, their anxiety levels related to COVID-19 were low, and there was no relationship between the direction of the attitude and the level of anxiety. Age-based decisions taken in health care and curfew applications during the fight against the virus; It has been found that medical students are associated with negative attitudes towards the elderly. There is a need for multidisciplinary studies at national and international level evaluating this trend among medical students. Educational interventions that strengthen intensified empathy and intergenerational solidarity in the pre-graduate and pre-clinical period can play a role in preventing the internalization of negative messages about aging and aging in the context of the pandemic. Giriş ve amaç: Yaşlıya yönelik tutum, yaşlıların bakım kalitesi ve sağlık alanında öğrenim gören öğrencilerin geriatri alanına girme olasılığının belirleyicileri olarak önemlidir. COVID-19 pandemisi sürecinde yaşa dayalı ayrımcı tutumları ortaya çıkaran veya teşvik eden politika önerileri ve uygulamalar; yaşlıların homojen bir şekilde ‘kırılgan’ ve ‘savunmasız’ olarak etiketlendirilmesine ve kitlelerin yaş temelindeki ayrımcı tutumlarını körükleyerek genç ve yaşlı arasındaki bölünmenin artmasına sebep olmuştur. Bu araştırma, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi (EÜTF) öğrencilerinin COVID-19 pandemisi döneminde yaşlılara yönelik tutumları, COVID-19 ile ilişkili anksiyete düzeylerinin belirlenmesi ve bu iki durumu etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi amacıyla yürütülmüştür. Gereç ve yöntem: Kesitsel nitelikteki araştırmanın evreni EÜTF 2020-2021 müfredat yılında kayıtlı 2490 öğrenciden oluşmaktadır. COVID-19 pandemisinin yarattığı olağanüstü koşullar çerçevesinde kota örneklem ve gelişigüzel örnekleme yoluyla katılımcılar belirlenmiştir. Araştırmanın bağımlı değişkenleri ‘Yaşlıya Yönelik Tutum’ ve ‘COVID-19 ile ilişkili Anksiyete Düzeyi’dir. Araştırmada, yaşlıya yönelik tutum UCLA Geriatrik Tutum Ölçeğiyle (UCLA-GA); COVID-19 ile ilişkili anksiyete düzeyi ‘Koronavirüs Anksiyete Ölçeği Kısa Formu’yla (KAÖ) değerlendirilmiştir. Bağımsız değişkenler; katılımcının sosyodemografik özellikleri, tıbbi geçmişi, akademik durumu ve yaşlı yakınlarına ilişkin özellikleriyle pandemi sürecinde yaşlılara yönelik uygulamalara dair görüşlerinden oluşmaktadır. Veriler online anket formuyla Ocak – Mart 2021 arasında çevrim içi olarak toplanmıştır. Veri analizinde Student t, tek yönlü ANOVA, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis H, korelasyon testleri; ileri düzey analiz olarak tek yönlü çok değişkenli varyans analiziyle (MANOVA) çoklu lineer regresyon analizi kullanılmıştır. SPSS 24.0 programı kullanılmış, p<0,05 anlamlılık düzeyi olarak kabul edilmiştir. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Tıbbi Araştırmalar Etik Kurulu ve Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Dekanlığından gerekli izinler alınmıştır. Bulgular: Değerlendirme kapsamına alınan 663 kişinin ortalama yaşı 21,11±2,195; %56,6’sı kadın ve %54,6’sı pre-klinik dönem sınıflarda öğrenim görmekte olup %86,6’sı eğitimine uzaktan devam ettiğini bildirmiştir. Katılımcıların UCLA-GA puan ortalaması 46,77±5,141(ortanca:47) olup orta düzeyde olumlu; KAÖ skor ortalamaları 7,65±3,431 (ortanca:6) olup COVID-19 ile ilişkili anksiyete düzeyleri düşük izlenmiştir. 20 yaş ve altı ve pre-klinik dönem katılımcılarla; pandemi sürecinde kıt kaynakların tahsisinde gençlerin önceliklendirilmesi gerektiğini düşünen, salgınla mücadele kapsamında 20 yaş altı bireylerin sınırlandırılmasını uygun bulmayan ve yaşlıya yönelik tutumunda olumsuz yönde değişim bildiren katılımcıların yaşlıya yönelik tutum puan ortalamaları daha düşüktür. Kadınların, geniş aileye mensup olanların, 65 yaş üstü biriyle aynı haneyi paylaşanların, COVID-19 dışı bir nedenle sağlık kurumuna başvuran ve uzaktan eğitim gören katılımcıların COVID-19 ile ilişkili anksiyete düzeyi daha yüksektir. Bağımlı değişkenlerin her ikisinin ilişkili olduğu ortak bir değişken saptanmamıştır. Çoklu regresyon analizi sonucunda modele alınan değişkenler yaşlıya yönelik tutumun %15,4’ünü; COVID-19 anksiyetesinin %9.8’ini yordamaktadır. UCLA-GA ve KAÖ arasında korelasyon saptanmamıştır. Sonuç: Bu çalışmada; EÜTF öğrencilerinin yaşlıya yönelik tutumlarının orta düzeyde olumlu ve COVID-19 ile ilişkili anksiyete düzeylerinin düşük olduğu ve tutumun yönüyle anksiyete düzeyi arasında ilişki olmadığı saptanmıştır. Virüsle mücadele sürecinde sağlık bakımı ve sokağa çıkış kısıtlaması uygulamalarında alınan yaş temelli kararların; tıp öğrencilerinde yaşlıya yönelik olumsuz tutumlarla ilişkili olduğu tespit edilmiştir. Tıp öğrencileri arasında bu eğilimi değerlendiren ulusal ve uluslararası düzeyde multidisipliner çalışmalara gereksinim vardır. Lisans öncesi ve pre-klinik dönemde yoğunlaştırılmış empati ve kuşaklar arası dayanışmayı güçlendiren eğitim müdahaleleri pandemi bağlamında yaşlılık ve yaşlanmaya ilişkin olumsuz mesajların içselleştirilmesinin önlenmesinde rol oynayabilir.

TÜBITAK ARDEB 1001 COVID 19 ve Toplum Özel Çagrısı kapsamında desteklenen bu proje, yakın çevre etkilesiminde bireylerin koruyucu önlemlere uyumunu, olusturdugu profil ve yasanan kosullarda öne çıkan risk faktörleri üzerinden incelemek üzere yapılandırılmıstır. Bilindigi gibi salgın mücadelesinde izolasyon tedbirlerinin alındıgı dönemde bireyler, saglık riskleriyle birlikte gündelik yasam kosullarıyla da bas etmek zorunda kalmıslardır. Bu proje, bireylerin aile ve yakın çevresine destekle ilgili çesitli roller üstlendigi iddiasından yola çıkarak, yakın çevre destek etkilesimini temel alan profiller bazında koruyucu salgın önlemlerine uyumu etkileyen risk faktörlerini incelemeyi amaçlamaktadır. Çalısmada profiller, bu dönemde dıs dünyayla temas gerektiren ve fiziksel, duygusal veya acil ihtiyaçların yarattıgı izolasyonu zorlayıcı durumlar için destek alınan/verilen yakın çevreyle etkilesimi ve sorumluluklar ve beklentiler eksenindeki segmentlesmeyi tanımlamaktadır. Koruyucu önlemlere uyum ise bireysel izolasyonu bozan bu zorlayıcı durumlarda, ulusal politikalarda öne çıkan fiziksel mesafe, maske ve hijyen önlemlerine uyum düzeyidir. Saglık davranısını açıklayan Saglık Inanç Teorisi ve Planlı Davranıs Teorisi?nin bilesenleriyle birlikte COVID 19 bilgi düzeyi, vaka duyumları ve deneyimleri, riskli/özel/yasaklı ve bakım ihtiyacı bulunan bireylere iliskin hane içi/dısı kosullar ve demografik özellikler; profillerin önlemlere uyum düzeyinde öne çıkan risk faktörlerini anlamak üzere kullanılmıstır. Bulgular, yakın çevre destek etkilesimi temelinde ortaya çıkan sekiz profil için; bes boyut altında toplanan önlemlere uyumu konu edinen durumlarda, aynı önlemlere aynı düzeyde uyum gelismedigini ortaya koymustur. Bununla birlikte genel uyumun güçlü olma olasılıgını etkileyen risk faktörlerinin etki yönü ve düzeyinin de profillere göre farklılasabildigi saptanmıstır. Sonuçlara göre, Saglık Inanç Modelinin en az bir parametresi her profil için bir risk faktörü olmakta, ancak çogu profil de farklı sosyal faktörler ve Planlı Davranıs Teorisinin parametreleriyle birlikte güçlü uyumda risk yaratan olasılıkları açıklamaktadır. Nihai modelde demografik özelliklerden ziyade, güçlü uyumun risk parametreleriyle sekillenen profillerin, birbirlerine göre ortaklasan ve ayrısan yönlerine iliskin saptamalar yapılmıs; profillerdeki güçlü uyum risk olasılıkları ve yasanan durumlara iliskin uyum birlikte degerlendirilmistir. Çalısmada ayrıca uyumda risk yaratan durumların nedenleri incelenmis ve bireylerin bu nedenleri nasıl rasyonellestirdikleri ortaya konulmaya çalısılmıstır. Tüm bu bulgular politika yapıcılar ve arastırmacılar için tartısılmıs ve uyuma tesvik edici iletisim politikaları ve destekleyici düzenleme önerileri sunulmustur.

Bu arastırmanın temel amacı, tüketicilerin gıda degerlerini, saglık bilincini, sürdürülebilir ve saglıklı beslenme davranıslarını, COVID-19?a yönelik tutumlarını belirlemek; COVID-19 salgınında davranıssal içgörüler (dürtme) kullanarak tüketicilere saglıklı beslenme alıskanlıgı kazandıracak somut davranıs degisikliklerini hedefleyen politikalar tasarlamaktır. Bu baglamda, tüketicilerin COVID-19?a yönelik tutumları belirlenmis, tutumlarına göre tüketiciler segmentlere ayrılmıs ve her bir segmentin profili çıkarılmıstır. Arastırma verileri, Türkiye genelinde 18 yas ve üzeri tüketicilerle bilgisayar destekli web görüsmesi (CAWI) yöntemiyle elde edilmistir. Örnek hacmi, %95 güven aralıgı ve ± %3 hata payı kullanılarak 1050 hesaplanmıstır. Arastırma, Istatistiki Bölge Birimleri Sınıflandırması Düzey 1?e (IBBS1) göre sınıflandırılmıs 12 bölgede gerçeklestirilmistir. Tüketiciler belirlenirken, Türkiye temsili olacak sekilde cinsiyet, yas ve Sosyo-ekonomik Statü (SES) kriterleri dikkate alınmıstır. Türkiye?de, toplum tarafından genel kabul gören sekiz gıda degerinin oldugu belirlenmistir: ?Dogallık, güvenlik, çevresel etkiler, besin degeri, köken (mensei), tat, adil üretim ve fiyat?. Tüketicilerin %54.3?ü gıda degerlerine ilgisizdir. Toplumun COVID-19?a yönelik tutumunu altı temel boyut açıklamaktadır: ?Aktüalite, güven/memnuniyet, duyarsızlık/rahatlık, endise/korku, evde kaliteli zaman geçirme ve bilgi kaynagı olarak sosyal çevre?. Tüketiciler, COVID-19 tutumuna göre ?önemsemeyenler, kafası karısıklar, kaygılılar ve uyumlular? olmak üzere dört segmente ayrılmaktadır. Salgınla mücadelede hedef kitle, tüketicilerin %46.6?sını olusturan ?önemsemeyenler? segmentidir. Arastırmada, gıda degerleri ile COVID-19 tutumu ve beslenme davranısları arasındaki iliskiler belirlenmistir. Arastırma sonuçları, gıda degerlerine önem vermeyenlerin saglık bilincinin düsük oldugunu, sürdürülebilir saglıklı beslenmeyi ve COVID-19?u önemsemedigini göstermektedir. Davranıssal içgörüler kullanarak gıda degerleri odaklı beslenme davranısı degisikligini amaçlayan politikaların tasarlanmasında, gıda degerlerine ilgisiz tüketiciler hedef alınmıstır. Kolay, dikkat çekici, sosyal ve uygun zamanlı olma ilkeleri dikkate alınarak, politika önerileri gelistirilmistir. Arastırmada, gıda satın alma ve tüketim kararlarının verildigi ortamlarda degisiklikler yapılması önerilmistir.

[Abstract Not Available]

[No abstract available]

[Özet Yok]

[Abstract Not Available]

[Abstract Not Available]